Gebruiker:Staveren/test

Mee bezig Aan deze pagina of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt. Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Geschiedenis FCKD

De Fundación Cultural Knecht-Drenth (Culturele Stichting Knecht-Drenth) werd in 1996 gesticht door het echtpaar Knecht-Drenth. Tijmen Knecht † 2010 en Helen Knecht-Drenth hielden zich al jaren bezig met het verzamelen van kunst. Een vijftal van hun collecties: Nederlandse schilderijen, Europese grafische werken, Nederlands glas, traditioneel Spaans aardewerk en Chinees porselein, werd door de stichters geschonken aan musea in Spanje, Duitsland en Nederland. Met het oprichten van de Stichting Knecht-Drenth beoogt het echtpaar artistieke initiatieven te stimuleren. De FCKD stelt daartoe tijdelijke woon-/ werkruimten/ateliers ter beschikking aan Nederlandse en Vlaamse kunstenaars, schrijvers, vertalers en wetenschappers, in Callosa d'En Sarrià in de provincie Alicante. Bestuursvoorzitter FCKD: Jean-Marie van Staveren

De FCKD is een vrijwilligersorganisatie die beoogt haar gasten nader te brengen tot Spanje - haar cultuur en natuur. In de vier decennialange contacten met Spanje en Latijns-Amerika hebben de stichters de ervaring opgedaan dat Nederlanders te weinig van de zeer rijke Spaanse cultuur en kunst en haar verbreiding, afweten.

De Fundación Cultural Knecht-Drenth is een stichting naar Spaans recht

Tymen en Helen Knecht-Drenth

Aanwinsten Museum Van Bommel van Dam

Medio 2009 heeft Museum van Bommel van Dam van het verzamelaarsechtpaar Tijmen en Helen Knecht-Drenth, die in heel veel opzichten op Maarten en Reina van Bommel-van Dam lijken, naast bijzondere werken van internationaal bekende kunstenaars een supergrote geldelijke gift à 726.000 euro gekregen. De museumstaf wendt het formidabele bedrag gericht aan om de sterk groeiende museumverzameling verder te internationaliseren.

In de projectruimte presenteert Museum van Bommel van Dam dankzij de gift van Tijmen en Helen Knecht-Drenth deze zomer nieuwe aanwinsten uit de collectie Knecht-Drenth Venlo. Daaronder bevinden zich onder andere monumentale werken van Michael Kiernan (Engeland), Tom Liekens (België), Raquel Maulwurf (Spanje) en Cornelia Schleime (Duitsland). Deze aanwinsten worden gecombineerd met karakteristieke werken op papier en grafiek van (inter)nationale kunstenaars die al eerder aan de gemeente Venlo zijn geschonken.

Wie kunst verzamelt, is in het rijk van de schoonheid. Dat was de overtuiging van Tijmen Knecht. Enkele maanden voor zijn dood op tweede kerstdag 2009 schonk hij met zijn vrouw Helen Knecht-Drenth, 600 kunstwerken aan Museum van Bommel van Dam plus een geldbedrag voor toekomstige aanvullingen. Het betreft werken op papier (aquarel, gouache, krijt, pastel, pentekeningen) en grafiek (aquatint, blinddruk, heliogravure, houtgravure, litho-grafie, seriegrafie) van internationale kunstenaars als Karel Appel, Pierre Alechinsky, Armando, Bram Bogart, Georges Braque, Alexander Calder, Marlène Dumas, Hans Hartung, Barbara Hepworth, François Morellet, Robert Rauschenberg, Mimmo Rotella, Jan Schoonhoven, Antoni Tàpies en Andy Warhol. De kunstwerken, die ruim vijftig jaar omspannen, sluiten goed aan bij de eigen museumcollectie waarin zich ook internationale grafiek bevindt van beeldend kunstenaars uit België, Duitsland, Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten.

Callosa d'En Sarrià

Stad en Bevolking Stad en omgeving

Het schilderachtige Callosa d'En Sarrià met ongeveer 8000 inwoners ligt in de province Alicante (Spanje). Het stadje zelf bestaat uit een oud centrum, waar ook de panden van de FCKD staan. In het hoger gelegen gedeelte van Callosa bevindt zich een nieuwer centrum waar, naast modernere woonflats, horecagelegenheden en winkels gevestigd zijn. Callosa zelf ligt circa 9 km van zee en aan het uiteinde van het dal van de Riu Guadalest. Vanuit Callosa is het mogelijk met de auto de schitterende bergen te verkennen. Vanuit Callosa zijn de steden Valencia (140 km), Alicante (65km), Elche (80 km) en Murcia (120 km) gemakkelijk te bereiken. Het gebied waarin Callosa ligt heeft een zuidelijk mediterraan klimaat metuitgesproken warme lange zomers met temperaturen van rond de 35 graden. De winters zijn zacht en kort.

Bevolking De inwoners van Callosa zijn voornamelijk mensen uit de agrarische sector. Er worden nispero's (een oranje vrucht, in het Nederlands mispel) ,sinaasappels, amandelen en citroenen geteeld. De voertaal is Valenciano, een zuid-Catalaans dialect, maar bijna iedereen beheerst ook het Castellano (standaard Spaans).

Artist in Residence

De stichting Fundación Cultural Knecht-Drenth heeft in Callosa d'En Sarrià vijf woon-werkateliers ingericht voor Nederlandse en Vlaamse kunstenaars, ontwerpers, wetenschappers, schrijvers, vertalers en musici.

In de ateliers zijn werktafels, bokken, ezels en spoelbakken aanwezig en uiteraard ook de voorzieningen van een woonappartement: zoals keuken, badkamer, televisie, houtkachels en wifi-internet. De studio's hebben een dakterras en zijn eenvoudig ingericht.

Ervaringen

Ton Bluekens werkte in april en mei 2010 in studio E3

Schilder Ton Bluekens werkte in april en mei 2010 in studio E3 aan een drieluik van de inmiddels veel geschilderde, geschetste en gefotografeerde bergketen die vanaf het dakterras te zien is in het westen.Na ruim de tijd genomen te hebben voor een mooie reis van Nederland naar Spanje met een geleend busje, heb ik de eerste week na aankomst in Callosa gebruikt om de directe omgeving te verkennen, op zoek naar inspiratie en eventuele plekken om te werken. Mijn uitgangspunt vooraf was iets met landschap te gaan doen. Al snel kwam ik erachter dat het niet nodig was om ver te zoeken: vanaf het dakterras heeft men een schitterend uitzicht rondom! Fijn alles bij de hand, en niet te veel gesjouw (hoewel dat later nog tegen bleek te vallen door het vrijwel dagelijkse gependel met lijsten en schildersmaterialen van atelier naar dakterras over alle trappen). Mijn oog viel al snel op de bergketen in het westen. Qua variatie van contour en structuur viel deze voor mij spoedig en als vanzelfsprekend in drie delen uiteen; het moest dus een 3-luik worden! De maatverhoudingen van de meegebrachte lijsten had ik thuis bepaald op ‘landschap’: iedere lijst met doek heeft het formaat 80 x 140 cm. De tweede week ben ik druk geweest met het nauwgezet bepalen en vastleggen van de plaats. De volgende en meest langdurig fase was het inbrengen van kleur en zoeken naar de juiste combinaties, verhoudingen en balans in tal van al dan niet sterk verdunde lagen. Belangrijk was het voor me om te ontsnappen aan het gewone landschap; dit te ontstijgen. Het mocht niet alleen en zomaar een natuurgetrouwe of realistische weergave worden. Het moest een bepaald en eigenlijk verschillende (2) abstractieniveau’s hebben, zonder echter een gekozen deel van de figuratie te missen; het leggen van een geloofwaardige verbinding tussen abstractie en figuratie was een van mijn hoofddoelen. Natuurlijk moesten ook de afzonderlijke delen van het 3-luik een goed verband met elkaar hebben - elkaar verstevigen en aanvullen - en toch ook autonoom kunnen zijn (en niet zomaar een schilderij in drie delen). Zodoende zijn er eigenlijk 3 x 3 niveau’s van indeling gemaakt (horizontaal en verticaal), mogelijkheden genoeg dus om te variëren in aanpak, structuur, dynamiek, zwaarte-lichtheid, dekkend-transparant, etc. Het is voor mij uiterst belangrijk in eerste instantie veel keuzemogelijkheden (vrijheid) te hebben, terwijl het eindresultaat heel helder, duidelijk en krachtig wordt.

Ook heb ik een start gemaakt met abstracte aquarellen, iets wat al langer in het verschiet lag.

Ik kijk terug op een boeiend en leerzaam proces, wat een bijzonder en niet 1-2-3- te doorgronden eindresultaat (zoals het hoort) heeft opgeleverd!

---

Leonieke Rammelt verbleef in studio E3 in mei 2010.

Leonieke Rammelt is een veelzijdig beeldend kunstenaar die zich beweegt in disciplines zoals schilderen, tekenen, grafiek, 3D, fotografie en grime. Ze geeft ook lessen en workshops. Ze verbleef in studio E3 in mei 2010.

Vóór alles ben ik blij dat ik eind vorig jaar de advertentie in de BK-info zag, en dankbaar dat de FCKD het mij mogelijk maakte een hele maand in Spanje te verblijven. Wat was het goed me onder te dompelen in het bestaan aldaar. De rust en enkelvoudigheid van het leven daar hebbben me enorm veel goed gedaan. Met spijt trok ik de 28e mei de deur achter me dicht, ik had graag nog wat willen blijven.

Wat heb ik tijdens mijn verblijf gedaan? - Het Spaans dat ik passief beheerste, heb ik ook actief in praktijk gebracht. De welwillendheid van de mensen die ik sprak hielp me om door te zetten! Ik las dagelijks tijdschriften en kranten om mijn woordenschat te vergroten. - Tekenen, schilderen, 3D, mixed media, fotografie : mijn favoriete onderwerp werd de bergkam in het westen, met ‘El León Dormido’. Ik wilde per se de toppen herkennnen en kunnen weergeven. Dat was aanleiding tot enkele studies en vele foto’s. De groentes van de markt kwamen terug in potlood-studies. Twee vogels en hun fascinerende schaduwen, gemaakt van afval (plastic zakjes m.n.) fotografeerde en filmde ik. - Op de schappen in het atelier ontstond een ‘pronkkastje’dat ik vulde met sierborden van karton (naar analogie van de vele sierborden in het huis) en bijpassende collages die op kristallen leken. - Ik heb honderden foto’s gemaakt van diverse onderwerpen, zoals de flatgebouwen in Benidorm, huizen in Callosa, en foto’s vanuit de bus genomen, waarvan er veel zeker ook als basis kunnen dienen voor nieuw werk. - Schrijven: ik ben begonnen kinderverhalen te bewerken die ik ooit vertelde en op de band opnam. Ik wil ze uiteindelijk illustreren en publiceren .

Ik heb fijn gewerkt, veel gelezen, gewandeld, uitgerust, en plaatsen gezien en bezocht. Het openbaar vervoer was goed, ik kon overal komen waar ik wilde, en zag tijdens deze tochten veel van het imposante landschap. Na aanvankelijke afkeer van Benidorm, werd het een van mijn favoriete bestemmingen, waar ik vele malen aan het eind van de dag enkele uurtjes heen ging, ik raakte geïntrigeerd door de flats en de mensen.

Callosa is een authentieke Spaanse plaats. Er is nog niet zoveel opgeknapt (voor mij een pre!) als dichter bij de kust. De mensen zijn vriendelijk. Het huis was fraai, maar wel donker. Dat heeft ’s zomers zijn functie, maar in de ateliers is dat minder gunstig steeds TL-licht aan te hebben. Ik heb dan ook veel op het dakterras gewerkt. Ik heb genoten van de warmte, de geuren, de kleuren, de uitzichten bij dag en nacht en de sterren en de maan, en de enorme luxe een maand te kunnen doen wat ik wil.

Het contact met de andere kunstenaars en de buren in Callosa, was plezierig. Nogmaals mijn dank voor deze unieke mogelijkheid. Ik hoop terug te keren.

---

Heere Smit,werkte in 2010 in studio E1/E2

Heere Smit, schilder, tekenaar en maker van ruimtelijk werk, bracht in 2010 een uitzonderlijk natte, koude februarimaand door in studio E1/E2. Hij was voor tweede keer te gast bij de Fundatie. In Callosa kwam ik tot de conclusie dat de bergen waar je vanuit de ateliers op uitkijkt, niet onderdoen voor de zilvergrijze berg van Cezanne. Het zijn fascinerende bergen, die voortdurend van kleur veranderen door de lichtval. Wat mij ook steeds meer ging boeien, waren de dominante woontorens van Benidorm. Waar je ook liep, overal waren de contouren van Benidorm te zien. Dat heeft ertoe geleid dat ze meer zichtbaar werden in mijn grote tekeningen en nu ook in mijn schilderijen – ik ben nu ook op grotere doeken aan het werk. De hoge flats krijgen in mijn werk een eigen kleur en karakter. Bijna nooit de strakke vormen waarmee ze zich in werkelijkheid aan je opdringen. Het lijkt wel alsof ik probeer de wolkenkrabbers te laten opgaan in het landschap, een poging tot verzoening van de natuur en urbane cultuur. Ook andere elementen worden steeds meer zichtbaar. Het water als de levensader voor zowel het in cultuur gebrachte landschap en de urbane cultuur. Ik mag inmiddels zelf graag spreken van gedroomde landschappen. Ik schilderde er Het gedroomde achterland van Benidorm (grote tekeningen van 4.5 bij 1.5 meter). De basis daarvan vormen de meer dan 100 foto’s en een aantal schetsen. Maar in mijn werk schuiven verschillende beelden in elkaar tot een nieuwe werkelijkheid. Door de hevige regenval was de schoonheid en het idyllische van de riviertjes wat tenietgedaan. Bruggen waren weggespoeld en er werd geen haast gemaakt om ze te repareren. Niettemin heb ik ook nu weer kunnen wandelen en ook heb ik veel kunnen mountainbiken. Dat was ook wel nodig,omdat de atelierruimte te koud waren om te werken; gemiddeld lag de temperatuur wel zo’n vijf graden onder die van het vorige jaar.

Het contact met de andere twee kunstenaars was heel plezierig. Regelmatig dronken wij onze ”koffie met snor” met dank aan Mynke B. haar cappuccino. Het was zinvol om te zien hoe ze haar beperking (geen grote tekeningen,door het ontbreken van een grote muur) omzette in haar voordeel en met een serie A4 tjes aan de slag ging. Ook haar totaal andere tekenstijl heb ik kunnen bestuderen. Van Inge K. leerde ik wat kritischer kijken naar mijn fotowerk. Haar expositie heb ik ook bezocht en was zeer de moeite waard [...]. Ik dank de stichting voor het mogen gebruiken van de ruimten. Callosa krijgt steeds meer een plekje in mijn hart als en tweede plek om te verblijven. Mijn droom is toch wel om daar (of in de buurt) zelf iets aan te schaffen om de Nederlandse winter te ontvluchten. Voorlopig blijft dat bij een droom...

---

Ria Lap woonde en schilderde in december 2001 en januari 2002 in studio E3.

De inspirerende omgeving en de prachtige woning maakten dat het mij nauwelijks moeite kostte om aan het werk te komen. Het atelier was niet groot en dat veroorzaakte dat ik aanvankelijk wat kleinere werken ben gaan maken, maar de intimiteit van de ruimte heb ik als zeer prettig ervaren. Het licht was prachtig.Ik heb ruim dertig werkstukken gemaakt. Veel daarvan zijn studies. Het merendeel is geschilderd in tempera en olieverf of gemengde techniek. De thema's zijn geabstraheerde landschappen en stillevens.Ik heb veel Spaanse steden en musea gezien. Hoogtepunten waren ongetwijfeld de bezoeken aan Valencia en Bilbao. Het contact met de medebewoners van de ateliers was prettig en stimulerend. Ik dank de Fundación Knecht-Drenth voor een unieke en productieve winter.

---

Mariëlle van den Bergh werkte van februari tot en met april 2000 in studio E3.

We kijken met veel plezier terug op de periode in Callosa en danken jullie voor de mogelijkheid om op zo'n prettige wijze (en goedkoop!) te kunnen werken in Spanje. De werkperiode is voor ons heel waardevol geweest. Ik maak dan ook veel reclame bij mensen met kinderen, waar het anders zo moeilijk voor is om goed te werken.

Mariëlle van den Bergh (1956)

De Nederlandse kunstenares Mariëlle van den Bergh werd in 1956 geboren in Weert. Zij studeerde van 1981 tot 1986 aan de academie in Tilburg en daarna tot 1988 aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht

---

Heijo Alting vertaalt romans, verhalen en non-fictie uit het Spaans. Hij werkte in de studio's van de fundatie aan Lange Berta (Cuca Canals), Voorbeeldige vrouwen (Almudena Grandes) en Het halssnoer van de neanderthaler (Juan Luis Arsuaga).

Ik schrijf dit achteraf na drie bezoeken aan Callosa d'En Sarrià, waar ik aan evenzoveel boeken werkte in studio's van de Fundatie Knecht-Drenth. De eerste twee keer (1996 en 1998) was dat soms wel een beetje behelpen omdat de panden nog niet zo comfortabel waren en er geen voorzieningen waren voor internet of e-mail. In het dorp kon je alleen faxen versturen en ontvangen in kantoorboekhandel Papers (waarvan de eigenaar vrijwel elke vraag beantwoordde met 'corrrrrecto'). Toen ik in 2003 nog eens terugkwam, was er al een cybercafé, een paar straten verderop. Het feit dat je in de studio's in Callosa geconcentreerd en vrij van afleiding kunt werken is al reden genoeg om ernaartoe te willen, maar voor vertalers uit het Spaans is zo'n verblijf extra waardevol omdat je er wordt ondergedompeld in de Spaanse taal en cultuur. Op straat, in winkels en cafés kun je allerlei uitdrukkingen in het wild – buiten het reservaat van de boeken – horen en optekenen. Zo brak ik me in 1996, als beginnend vertaler, nog het hoofd over het veelgebruikte tussenwerpsel 'hombre', waarvan ik me onder meer afvroeg of het ook kon worden gezegd tegen vrouwen. Het antwoord op die vraag hoorde ik toevallig op de groentemarkt op de Plaza de España. Daar ving ik het woord op in een praatje tussen twee moeders met kinderwagen en werd me duidelijk dat, als het al een betekenis had, dan toch vooral een versterkende, die ik kon vertalen met 'joh' of 'hoor' (zoals in 'ach joh' en 'nee hoor'). Ook maakte ik er kennis met typisch Spaanse gebruiken, zoals vragen na wie je aan de beurt bent wanneer je een winkel binnengaat. Je zegt dan '¿el último?' (of '¿la última?' als er alleen vrouwen staan), waarop de laatste klant zich meldt. Zo verbreed je je kennis van het Spaans en van Spanje bijna vanzelf.