Gedistribueerde database

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door ChristiaanPR (overleg | bijdragen) op 4 mrt 2018 om 13:19.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Een gedistribueerde database is een database waarin de gebruikte apparaten niet allemaal met een gemeenschappelijke centrale verwerkingseenheid zijn verbonden.[1] De verschillende computers die tot dezelfde gedistribueerde database toegang hebben, staan over verschillende plaatsen verspreid.

Een gedistribueerde database wordt door een gedistribueerd databasemanagementsysteem bestuurd. Een gedistribueerde database kan worden opgeslagen op meer computers, die over een computernetwerk zijn verspreid. In tegenstelling tot parallelle computers, waarbij de processoren nauw zijn gekoppeld en een enkel databasesysteem vormen, bestaat een gedistribueerd databasesysteem uit gekoppelde computers, die geen fysieke componenten delen.

Wanneer het gaat om financiële transacties spreekt men wel van een distributed ledger, van een gedeeld, decentraal grootboek. Het centrale mechanisme voor de verwerking van gedistribueerde, financiële gegevens, zoals die van transacties, is de blockchain.[2]


  1. (en) Federal Standard 1037C. distributed database, 23 augustus 1996.
  2. DNB. DNBulletin: Blockchaintechnologie biedt kansen, 31 augustus 2017.