Great Western (schip, 1838)
 Great Western
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
SS Great Western op schilderij van Joseph Walter (ca. 1843)
| ||||
| Geschiedenis | ||||
| Werf | William Patterson Shipbuilders, Bristol | |||
| Kiellegging | 26 juni 1836 | |||
| Tewaterlating | 19 juli 1837 | |||
| In de vaart genomen | 31 maart 1838 | |||
| Status | gesloopt in 1856 | |||
| Eigenaren | ||||
| Eigenaar | Great Western Steamship Company (1836-1847) Royal Mail Steam Packet Company (1847-1855) Britse regering (1855-1856) | |||
| Algemene kenmerken | ||||
| Lengte | 64,8 m | |||
| Breedte | 10,8 m en 17,6 m bij de schoepraderen | |||
| Deplacement | 2300 | |||
| Tonnenmaat | 1340 | |||
| Passagiers | 128 1e klas passagiers | |||
| Voortstuwing en vermogen | 2 cilinder Maudslay stoommachine van 750 pk, 2 schoepraderen | |||
| Vaart | 9 knopen (ca. 16,5 km/u) | |||
| Bemanning | 60 | |||
| ||||
De Great Western is een stoomschip dat in 1838 gebouwd werd door Isambard Kingdom Brunel.
Bouw
In 1836 richtten Isambard Brunel, zijn vriend Thomas Guppy en een groep investeerders uit Bristol de Great Western Steamship Company op. De maatschappij had tot doel een scheepvaartverbinding tussen Bristol en New York op te zetten. De Great Western werd gemaakt van eikenhout en kreeg twee schoepraderen, in het midden van het schip aan bak- en aan stuurboord. Er waren verder vier masten voor zeilen, maar de zeilen waren niet uitsluitend bestemd voor de voortstuwing, maar ook om het schip in evenwicht te houden zodat beide schoepraderen in het water bleven. Dit laatste was essentieel om koers te houden. Zij was het grootste stoomschip totdat de SS British Queen in 1839 in dienst kwam. De Great Western werd gebouwd op de scheepswerf van William Patterson Shipbuilding in Bristol. Na de tewaterlating zeilde het schip naar Londen waar de stoommachines werden geïnstalleerd.
Inzet
Het schip voer van 1838 tot 1842 van Bristol naar New York, maar werd vanaf 1842 ingezet op de route Liverpool–New York. Toen de Great Western Steamship Company in 1846 failliet ging ten gevolge van de stranding van de Great Britain, werd het schip verkocht aan de Royal Mail Steam Packet Co., oftewel de Royal Mail Line. In 1854 werd het schip opgeëist door het Britse gouvernement om dienst te doen als troepenschip tijdens de Krimoorlog. Toen het schip in 1856 terugkeerde naar zijn eigenaars had men geen interesse meer voor het achttien jaar oude schip en het werd naar de sloop verwezen.
Zie ook
