Gustaaf Schlegel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gustaaf Schlegel
Leids hooglerarenportret van Gustaaf Schlegel door Thérèse Schwartze.
(Collectie Universiteitsbibliotheek Leiden).
Algemene informatie
Geboren 30 september 1840
Oegstgeest
Overleden 15 oktober 1903
Leiden
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Beroep sinoloog, hoogleraar
Portaal  Portaalicoon   Taal

Gustaaf Schlegel (Oegstgeest, 30 september 1840 - Leiden, 15 oktober 1903) was een Nederlands sinoloog. Hij was de zoon van Hermann Schlegel.

Gustaaf Schlegel[1] kreeg een veelzijdige opvoeding en ontving zijn onderwijs in eerste instantie van zijn eigen vader, de Duitse zoöloog Hermann Schlegel afkomstig uit het Duitse Altenburg. Op zijn negende begon hij, in eerste instantie zonder medeweten van zijn ouders, Chinees te leren bij Johann Joseph Hoffmann. Toen Hoffmann werd gevraagd enkele jongeren op te leiden tot tolk Chinees en hij daarvoor een studieprogramma schreef, diende hij tevens een verzoek in bij de Minister van Koloniën Charles Ferdinand Pahud, de toen dertienjarige Gustaaf een maandelijkse toelage van 25 gulden toe te kennen waardoor hij privé-lessen kon volgen in plaats van zijn opleiding aan het Stedelijk Gymnasium. Hij kreeg hiertoe toestemming, maar vanwege het ontbreken van goede grammatica- en woordenboeken was de opleiding erg zwaar. Na de studie werden de jongens enkele jaren naar het Chinese keizerrijk gezonden om in in één of twee van de zuidelijke kustdialecten praktijkervaring op te doen. Deze twee dialecten werden namelijk meest gesproken door Chinezen in Nederlands-Indië.

Op 20 augustus 1862 werd hij benoemd tot tolk voor de Chinese taal te Batavia. In 1866 verscheen zijn studie Thian Ti Hwui die hij op basis van in beslag genomen Chinees materiaal had kunnen doen. Hierin beschreef hij voor het eerst een analyse van de geheime Chinese genootschappen, waarna de overheid kon ingrijpen in de Chinese onderwereld. In 1875 werd Schlegel benoemd tot hoogleraar titulair in de Chinese taal in Leiden, en in 1877 bezette hij als eerste de leerstoel Chinees in Leiden.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]