Naar inhoud springen

Hanna-Renate Laurien

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Sint Aldegonde (overleg | bijdragen) op 2 apr 2020 om 17:41. (Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus, Gelofteeed)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Hanna-Renate Laurien op de partijdag van de CDU in 1978

Hanna-Renate Laurien (Danzig (het huidige Gdańsk), 15 april 1928 - Berlijn, 12 maart 2010) was een Duitse politica voor de CDU en activiste binnen de Rooms-Katholieke Kerk.

Biografie

Onderwijs

Laurien studeerde Duitse, Engelse en Slavische taal en letterkunde alsook filosofie aan de Berlijnse Humboldt-Universiteit. In 1948 zag mede door haar toedoen de Vrije Universiteit Berlijn het levenslicht. Nadat ze in 1951 staatsexamen had gedaan en het jaar daarop in de Duitse taal- en letterkunde was gepromoveerd, verhuisde ze naar Noordrijn-Westfalen, waar ze in allerlei overheids- en onderwijsbetrekkingen werkzaam was, onder meer als schooldirecteur in Keulen.

Politiek

In 1966 werd Laurien lid van de CDU. In 1971 werd ze staatssecretaris van cultuur in Rijnland-Palts onder minister-president Helmut Kohl (ook van de CDU), in 1976 gevolgd door het ministerschap met dezelfde portefeuille onder minister-president Bernhard Vogel (eveneens van de CDU) met wie ze goed bevriend was. Het jaar daarvoor, in 1975, was ze ook in de Landdag van deze deelstaat terechtgekomen.

In 1981 werd ze door partijgenoot en regerend burgemeester Richard von Weizsäcker naar West-Berlijn gehaald om zitting te nemen in de senaat van die stad. Als senator hield ze zich bezig met jeugd en onderwijs. Van 1986 tot 1989 was ze tevens plaatsvervangend burgemeester. Vanwege haar kordate optreden als senator kreeg ze de bijnaam Hanna Granata. Vervolgens zetelde ze van 1990 tot 1995 in het Abgeordnetenhaus von Berlin, vanaf 1991 als voorzitter, waarmee ze de eerste (en tot op heden ook de enige) vrouw was die deze functie bekleedde.

Kerkelijk

Luthers opgevoed, verruilde ze deze kerkelijke richting in 1952 voor die van het rooms-katholicisme. Ze was een actieve katholiek. Zo had ze als leken-dominicaan de gelofte van volledige overgave afgelegd en vervulde ze allerlei functies binnen de Katholieke Kerk in Duitsland, waaronder die van het lidmaatschap van de Synode van Würzburg, die tot taak had de bevindingen van het Tweede Vaticaans Concilie in Duitsland ingang te doen vinden.

Laurien is nooit getrouwd geweest en overleed op 81-jarige leeftijd in haar woonwijk Berlin-Lankwitz.

Zie de categorie Hanna-Renate Laurien van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.