Harvey Nash
.svg){kind=small}
|
Dit artikel bevat verouderde informatie en zou bijgewerkt moeten worden. U wordt uitgenodigd om dit artikel bij te werken. Uitleg: Nauwelijks inhoudelijk bijgewerkt sinds 2007/2009. |
| Harvey Nash | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Oprichting | 1988 | |||
| Sleutelfiguren | Beverley White (CEO, sinds 2020)[1] | |||
| Hoofdkantoor | Londen | |||
| Industrie | personeelswerving sector | |||
| Website | harveynash.com | |||
| ||||
Harvey Nash, onderdeel van Nash Squared, is een internationale intermediair op het gebied van technologie en talent. Met het hoofdkantoor gevestigd in Engeland heeft het bedrijf wereldwijd meer dan 10 kantoren. In Nederland werd in de jaren 1990 een kantoor gevestigd in Maarssen.
Rechtsvorm[bewerken | brontekst bewerken]
Harvey Nash BV werd gevestigd op 1 september 1997 en ingeschreven in het handelsregister op 29 januari 1998 onder nummer 33296258. Op 24 juli 2002 werd een fusievoorstel gedeponeerd waarbij Inston Investments B.V. (handelsregister 30123296), Harvey Nash IT Services B.V. (30132733) en Pivot Professionals B.V. (dossiernummer 30114122) ophielden te bestaan.
Uitbreiding activiteit met ICT-detacheringen[bewerken | brontekst bewerken]
In 1998 kocht Harvey Nash het ICT-detacheringsbureau Pivot Professionals in Maarssen. Pivot was vooral sterk in het detacheren van automatiseringsspecialisten bij diverse klanten. Aanvankelijk werd hierbij gewerkt met tijdelijke arbeidscontracten, maar door het grote verloop was Pivot er in toenemende mate toe overgegaan werknemers in vaste dienst te nemen.
Na de overname werd in de daaropvolgende drie jaren het management vervangen, het kantoor in Amsterdam verplaatst naar Maarssen en een nieuw bedrijfsmodel geïntroduceerd.
Als werkgever[bewerken | brontekst bewerken]
Het werken met automatiseringsspecialisten was voor een bedrijf dat in wezen een headhunter is een vreemde activiteit. Reden waarom vanaf 2001 het personeelsbestand drastisch verkleind werd en werknemers zoveel als mogelijk vervangen werden door freelancers, die zelf ondernemingsrisico dragen. Dat dat niet altijd met eigenlijke methoden ging blijkt onder andere uit een rechtszaak die een voormalig personeelslid won in 2002, waarbij hem een vergoeding moest worden betaald (zie rekestnr. 269727 EJ, 27 augustus 2002).
Ook in 2002 trachtte Harvey Nash het restant van zijn automatiseringswerknemers op oneigenlijke gronden via het CWI te ontslaan. Het CWI onthield toestemming, onder andere omdat de geclaimde economische noodzaak onvoldoende was aangetoond.
Malafide werkwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Hierna koos Harvey Nash voor een vlucht vooruit door een deal te maken met Eric Pouw, die op dat moment een ontslagservice aanbood aan werkgevers in de ICT-branche. Ook deze opzet mislukte, waarna Harvey Nash, na een zelf aangespannen rechtszaak, forse vergoedingen moest betalen aan de eigen werknemers.[2]
Gevolgen[bewerken | brontekst bewerken]
Deze rechtszaak was de eerste van vele waarin werd aangetoond dat Eric Pouw en zijn kompaan Richard van Veen malafide opereerden en waarin bleek dat werkgevers op grote schaal en georganiseerd gebruikmaken van oneigenlijk gebruik van ontslag in proeftijd om werknemers te lozen. Naar aanleiding van de ontslagzwendel is in 2004 onderzoek ingesteld naar Eric Pouw en Richard van Veen. Beiden zijn in januari 2005 gearresteerd en in maart 2006 veroordeeld. Tijdens het onderzoek is ook een aantal betrokken werkgevers door de recherche verhoord.
Bronnen, noten en/of referenties
|