Hendrik I van Montfoort
| Hendrik I | ||
|---|---|---|
| 1250-1299 | ||
| ||
| Burggraaf van Montfoort | ||
| Periode | 1280-1299 | |
| Voorganger | - | |
| Opvolger | Zweder I van Montfoort | |
| Vader | Roelof de Rovere | |
| Moeder | Odila | |
Hendrik de Rovere (overleden tussen 9 en 12 januari 1299) hij werd in 1280/81 benoemd tot eerste burggraaf van Montfoort, uit het geslacht de Rovere. De bijbehorende bezittingen waren onder andere Blokland, Williskop, Heeswijk en Achthoven.
Zijn ouders waren Roelof de Rovere (de Rode), heer van Mierlo en Odila van Montfoort, een dochter van Willem Everard, kastelein van Montfoort. Hendrik was in 1262[1] gehuwd met een dochter van Zweder van Bosichem. Ze kregen minstens twee kinderen.
- Zweder de Rovere (1270-1330/31) 2e burggraaf van Montfoort
- Roelof de Rovere (1285-1345) heer van Linschoten. Hij trouwde met Ada Symons van Benthem. Uit zijn huwelijk werd geboren:
- Hadewig van Montfoort. Zij trouwde met Wouter van Isendoorn. Hij was een zoon van Willem I de Cock van Weerdenburg (1275-1318) en Mabelia van Arkel van Heukelom (1285-1317).
Oorsprong
In de volksverhalenbundel Merkwaardige kastelen staat een verhaal over Hendrik de Rovere opgetekend, stammend uit 1450. Hendrik werd na het overlijden van zijn oudste broer (dat is mogelijk Hendrik I van Mierlo) voogd over zijn twee dochters. Deze twee dochters hadden hun erfrechten verpacht aan diversen geestelijke kapittels van o.a. Sint Oedenrode, Hilvarenbeek en Oirschot. Oom Hendrik was het hier niet mee eens en hield met een huurleger enkele plunderingen in de deze geestelijke huizen, twee kanunniken in Sint Oedenrode lieten het leven bij deze plunderingen, waardoor Hendrik de Rovere moest vluchten.
Door omzwervingen belandde hij in het Utrechtse land, sommige bronnen beweren dat door toedoen van zowel bisschop Jan II van Sierck als zowel Floris V van Holland hij door huwelijk met Oda of Odila van Montfoort burggraaf van Montfoort werd. Andere bronnen beweren dat de Montfoortse goederen in 1280 van Zweder van Bosichem waren en door huwelijk met zijn dochter de rechten aan Hendrik de Rovere kwamen en omdat Odila van Montfoort zijn moeder was.[2]