Henri Hamal
Henri Hamal (Luik, 20 juli 1744 – aldaar, 17 september 1820) was een Zuid-Nederlands/(Belgisch) componist, dirigent en organist. Hij was een zoon van Dieudonné-Lambert Hamal en zijn vrouw. Verder was hij de kleinzoon van Henri-Guillaume Hamal (1685-1752) en een neef van Jean-Noël Hamal (1709-1778); eveneens componisten en organisten in Luik.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Lambertus in
Luik door Jean Deneumoulin
van Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Lambertus
in Luik door Jean-Noël Chevron
Hamal studeerde bij zijn oom Jean-Noël Hamal, toen organist en koorleider aan de Luikse Sint-Lambertuskathedraal. Met steun van de stichting Darchis kon hij in 1763 op een studiereis naar Italië gaan. In 1769 kwam hij terug en werd in 1770 opvolger van zijn oom Jean-Noël Hamal als organist en koorleider aan de Sint-Lambertuskathedraal, alhoewel zijn oom nog de titel kon behouden. In deze functie bleef hij tot de gewelddadige plundering en vernietiging door de revolutionairen in 1793/1794. Als medeoprichter van de Société d'Emulation viel hij bij prins-bisschop Cesar van Hoensbroeck in ongenade en kon bij het requiem in 1792 in de kathedraal niet meerwerken. Hij werd bij deze gelegenheid vervangen door Simon Leclercq.
Vervolgens werd hij organist en koorleider aan de Sint-Pauluskathedraal in Luik, die in 1801 tot de nieuwe kathedraal van het bisdom verheven wordt. In de laatste jaren van zijn leven schreef hij het boek Annales des progrès du théâtre, de l'art musical et de la composition dans l'ancienne principauté de Liège depuis l'année 1738 jusq'en 1806: essay historique sur les concerts et le théâtre de Liège.
Als componist schreef hij natuurlijk veel kerkmuziek, rond 20 missen, drie Requiem, hymnes, litanieën, vespers, motetten en psalmvertoningen, maar ook profane werken, zoals Waalse cantates en liederen.
Zoals zijn grootvader (Henri-Guillaume Hamal) en zijn oom (Jean-Noël Hamal) organiseerde ook hij zelf concerten in de zaal van de Redoute in Luik.
Composities[bewerken | brontekst bewerken]
Cantates[bewerken | brontekst bewerken]
- 1784 Le cri de la Patrie, cantate
Muziektheater[bewerken | brontekst bewerken]
Opera's[bewerken | brontekst bewerken]
| Voltooid in | titel | aktes | première | libretto |
|---|---|---|---|---|
| 1774 | Le Triomphe du sentiment | 3 bedrijven | 28 januari 1775, Luik | Joseph Bertrand |
| Pygmalion | 1 akte | zonder datum, Luik | Jean Jacques Rousseau |
Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]
Liederen[bewerken | brontekst bewerken]
- 1777 Le Fat ou les preuves d'amour - tekst: Raynier
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Annales des progrès du théâtre, de l'art musical et de la composition dans l'ancienne principauté de Liège depuis l'année 1738 jusq'en 1806: essay historique sur les concerts et le théâtre de Liège, Editions Mardaga, 1989. 207 p., ISBN 978-2-870-09420-4
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- Thierry Levaux: Dictionnaire des compositeurs de Belgique du moyen âge à nos jours, Ohain-Lasne: Éditions Art in Belgium sprl, 2006. 736 p., ISBN 2-930338-37-7
- Roger Schoute, Anne Dubois, Hélène Verougstraete-Marcq: La peinture ancienne et ses procédés: copies, répliques, pastiches, Peeters Publishers, 2006. 326 p., ISBN 978-9-042-91776-7
- Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9, deel 4, pagina 148