Henry Pierre Heineken
Henry Pierre Heineken (Amsterdam, 3 april 1886 - aldaar, 3 mei 1971) was de tweede directeur van de bierbrouwerij Heineken.
Heineken studeerde vanaf 1905 scheikunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij in 1914 ook promoveerde. Tijdens zijn studententijd was hij lid van zowel de Senaat als het sociëteitsbestuur van het Amsterdamsch Studenten Corps. Na het plotselinge overlijden van zijn (niet biologische[1]) vader Gerard Adriaan Heineken in 1893 werd het bedrijf geleid door een bestuur onder leiding van Henry Pierre's moeder, Maria (Mary) Tindal. Vanaf 1 oktober 1914[2] werkzaam in de directie van de Heineken Brouwerij Maatschappij, nam hij in 1917 het heft in handen als president-directeur.
Henry Pierre zette het succes van zijn vader voort en loodste het bedrijf door de economische crisis van de jaren dertig. Hij zorgde met de aankoop van een brouwerij in Brussel in 1927 voor expansie buiten Nederland. Eén van de belangrijkste bijdragen die Henry Pierre heeft geleverd is het zorgen voor een verhoging van de productie. Daarnaast werd Henry Pierre Heineken bekend vanwege zijn vooruitstrevende sociaal beleid.
Hij bleef zich tot 1951 bemoeien met het bedrijf, hoewel zijn zoon Freddy Heineken de leiding al in 1941 had overgenomen. H.P. Heineken was tevens onder andere voorzitter van de Raad van Bestuur van NV Het Concertgebouw. Verder bekleedde hij diverse commissariaten.
- ↑ Freddy Heineken was geen Heineken, Volkskrant, 6 februari 2014
- ↑ 834:Archief van Heineken N.V., Stadsarchief Amsterdam, geraadpleegd 10 juli 2013.