Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje(overleg | bijdragen) op 16 apr 2018 om 10:00. (CSS: "smaller" betekent niet hetzelfde in alle browsers, replaced: font-size:smaller → font-size:85% (2) met AWB) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
De jongens moesten in 1996 geboren zijn, de meisjes in 1994. Zowel bij de jongens als de meisjes namen er vijf ijshockeyteams van elk zeventien spelers deel. Daarnaast namen er zestien jongens en vijftien meisjes deel aan de vaardigheidswedstrijden.[2]
Het gastland mocht zowel bij de jongens als bij de meisjes met een team meedoen. De overige acht teams waren de acht beste landen van de gecombineerde IIHF-wereldranglijst voor mannen en vrouwen, 2011. Elk land mocht óf een jongens- óf een meisjesteam inschrijven. Elk land was vrij te kiezen, maar het land dat de wereldranglijst aanvoerde had de eerste keuze, dan het tweede land, enzovoorts.[3]
Vijftien jongens en vijftien meisjes uit landen die niet meededen aan het ijshockeytoernooi plaatsten zich voor de vaardigheidswedstrijd. Elk IIHF-lid had de mogelijkheid om een nationale vaardigheidswedstrijd te organiseren en de beste jongen en het beste meisje plaatsten zich voor de tweede ronde. Die werd in 2011 gehouden tijdens het mondiale ijshockeyontwikkelingskamp in Finland. In de tweede ronde plaatsten de beste vijftien bij de jongens en meisjes van de landen die niet meededen aan het ijshockeytoernooi zich voor de Jeugdwinterspelen.[3] Bij de jongens was de Oostenrijkse Stefan Gaffel de zestiende deelnemer.
Uitslagen
Jongens
Kwalificatie
De eerste acht kregen punten; 8 voor #1, 7 voor #2, 6 voor #3, 5 voor #4, 4 voor #5, 3 voor #6, 2 voor #7, 1 voor #8.