Iatromantis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Iatromantis (Oudgrieks: ἰατρόμαντις van ἰατρός, iatros "heler" and μάντις, mantis "ziener") is een Grieks woord dat letterlijk "geneesheer - ziener" betekent. De iatromantis, een soort Griekse shamaan, is gerelateerd aan andere semi-mythische figuren als Abaris, Aristeas, Epimenides en Hermotimus.[1] In de klassieke periode gebruikt Aischylos het woord in referentie aan Apollon[2] en aan Asclepius, Apollons zoon.[3]

Volgens de controversiële Peter Kingsley behoren iatromantis figuren, zoals Parmenides, tot een breder Griekse en Aziatische traditie van shamanisme, met wortels in Centraal-Azië.[4] Een belangrijke meditatieve handeling van deze geneesheren-zieners was incubatie (ἐγκοίμησις, enkoimesis). Incubatie was meer dan alleen een medische handeling, het stond de mens toe om in een trance de vierde vorm van bewustzijn te beleven, naast slapen, dromen of gewoon wakend: een toestand die Kingsley beschrijft als het "bewustzijn zelf", te vergelijkt het met de turiya of samādhi uit de Indische Yoga traditie.