Il compagno don Camillo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Il compagno don Camillo
Alternatieve titel(s) Don Camillo en Russie
Regie Luigi Comencini
Producent Luigi Comencini
Angelo Jacono
Scenario Leonardo Benvenuti
Piero De Bernardi
Hoofdrollen Fernandel
Gino Cervi
Muziek Alessandro Cicognini
Montage Nino Baragli
Cinematografie Armando Nannuzzi
Première 18 september 1965 Vlag van Italië Italië
17 december 1965 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Genre Komedie
Speelduur 111 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Italië Italië
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Opnamelocaties Italië en Joegoslavië
Aantal bezoekers 2.424.200 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Voorloper Don Camillo monsignore… ma non troppo (Carmine Gallone, 1961)
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Il compagno don Camillo is een Italiaans-Frans-West-Duitse film van Luigi Comencini die werd uitgebracht in 1965.

Het scenario is gebaseerd op de roman Il Compagno Don Camillo (Don Camillo in Rusland, 1963) van Giovannino Guareschi.

Het gaat om de vijfde (en voorlaatste) film die gewijd is aan de komische lotgevallen van don Camillo, de Italiaanse dorpspastoor, en zijn 'vijand' Peppone, de communistische burgemeester van het dorp.

Samenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Onder impuls van de communistische burgemeester Peppone staat de gemeente Brescello op het punt een Russisch stadje uit te roepen tot zusterstad. Peppone is van plan met een communistische afvaardiging naar het stadje af te reizen na het sluiten van het vriendschapsverdrag. Don Camillo ziet dit niet graag gebeuren.

Door middel van chantage brengt don Camillo Peppone ertoe hem als 'kameraad' mee te nemen, onder een valse naam en met valse papieren.

Tijdens hun verblijf begint het Peppone te dagen dat de Sovjet-Unie niet de perfecte samenleving vormt die hij voor ogen had. Don Camillo van zijn kant moet toegeven dat het rode gevaar niet zo dreigend is als hij dacht en dat er ook gewone en goede mensen wonen in de Sovjet-Unie.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Fernandel Don Camillo
Gino Cervi Giuseppe Bottazzi, alias Peppone
Leda Gloria Maria Bottazzi, de vrouw van Peppone
Gianni Garko Scamoggia, de fotograaf
Saro Urzí Brusco, de barbier
Graziella Granata Nadia, de vertaalster en de gastvrouw in de Sovjet-Unie
Paul Müller de pope
Marco Tulli Smilzo
Jacques Herlin Perletti
Armando Migliari de christendemocratische volksvertegenwoordiger

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]