Ilvaiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Cote d'Azur (overleg | bijdragen) op 11 jul 2017 om 07:24.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Ilvaiet

Het mineraal ilvaiet is een calcium-ijzer-silicaat met de chemische formule CaFe2+3(SiO4)2(OH). Het mineraal behoort tot de sorosilicaten.

Eigenschappen

Het opaak kleurloze, donkergrijs tot zwarte ilvaiet heeft een submetallische glans, een bruinzwarte streepkleur en de splijting van het mineraal is duidelijk volgens de kristalvlakken [010] en [001]. Het kristalstelsel is orthorombisch. Ilvaiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,01, de hardheid is 5,5 tot 6 en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving

Het mineraal ilvaiet is genoemd naar Ilva, de Latijnse naam voor het eiland Elba.

Voorkomen

Het mineraal ilvaiet komt voor in de buurt van magnetiet-erts lichamen, bij koper en zink-ertsen en in contactmetamorfe gesteenten met zeolieten. De typelocatie van ilvaiet is de Capo Calamita op Elba, Italië. Het wordt ook gevonden in Dalnjegorsk in Rusland.

Zie ook