Jan Kvalheim

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan Kvalheim
Kvalheim in Stavanger (2009)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jan Kvalheim
Geboortedatum 5 februari 1963
Geboorteplaats Skien
Nationaliteit Vlag van Noorwegen Noorwegen
Lengte 200 cm
Sportieve informatie
Discipline zaal- en beachvolleybal
Olympische Spelen 1996, 2000
Portaal  Portaalicoon   Sport

Jan Kvalheim (Skien, 5 februari 1963) is een voormalig Noors volleybaler en beachvolleyballer. In de laatste discipline won hij met Bjørn Maaseide eenmaal het eindklassement van de FIVB World Tour. Daarnaast behaalden ze vijf medailles bij de Europese kampioenschappen – waarvan één gouden – en namen ze deel aan twee opeenvolgende Olympische Spelen.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Zaal[bewerken | brontekst bewerken]

Kvalheim speelde van 1984 tot en met 1989 in Frankrijk in de zaal bij Arago de Sète, waarmee hij de beker won. Vervolgens kwam hij tot en met 1992 uit voor AS Cannes met wie hij tweemaal kampioen van Frankrijk werd. In 1994 was hij verder actief voor het Italiaanse Pallavolo Falconara. Daarnaast speelde Kvalheim in totaal 125 interlands voor het nationale team.

Beach[bewerken | brontekst bewerken]

Kvalheim debuteerde in 1990 met de Fransman Thierry Glowacz in Sète in de FIVB World Tour. Vervolgens vormde hij een team met zijn landgenoot Bjørn Maaseide met wie hij tot het eind van zijn beachvolleybalcarrière samen zou spelen. In de eerste twee seizoenen namen ze deel aan vier toernooien met een vierde plaats in Almería als beste resultaat. Bij de eerste Europese kampioenschappen behaalden ze de zilveren medaille achter de Fransen Jean-Philippe Jodard en Christian Penigaud. In 1994 boekte het duo in Miami hun eerste overwinning in de World Tour en won het in Almería de Europese titel. In de finale versloegen ze het Spaanse duo Santiago Aguilera en Javier Bosma. Het seizoen daarop deden Kvalheim en Maaseide mee aan vijf toernooien. Ze behaalden onder andere een eerste (Marseille), een tweede (Fortaleza), een derde (Enoshima) en een vijfde plaats (Carolina), waarmee ze ook het eindklassement van de World Tour wonnen. Daarnaast behaalden ze de gouden medaille bij de Goodwill Games in Sint-Petersburg ten koste van de Amerikanen Jeff Williams en Carlos Briceno.

Het daaropvolgende seizoen speelde het duo zestien wedstrijden. Er werd gewonnen in Berlijn en in Marseille (tweede), Busan en Enoshima (beide derde) werd het podium eveneens gehaald. Daarnaast eindigden ze driemaal als vierde (Lignano, Oostende en Rio de Janeiro). In 1996 namen Kvalheim en Maaseide deel aan het eerste olympische beachvolleybaltoernooi in Atlanta. Ze verloren hun eerste wedstrijd van de Duitsers Jörg Ahmann en Axel Hager. In de herkansing wonnen ze vervolgens drie wedstrijden op rij – onder andere van het als eerste geplaatste Braziliaanse duo Franco Neto en Roberto Lopes – waarna ze in de vierde herkansingsronde door het Portugese tweetal Miguel Maia en João Brenha definitief werden uitgeschakeld. Kvalheim en Maaseide speelden verder veertien wedstrijden in de World Tour waarbij ze twaalf toptienklasseringen behaalden. In Hermosa Beach werd gewonnen en in Alanya, Pornichet en Lignano werden verder derde plaatsen behaald.

Het jaar daarop deed het duo mee aan de eerste officiële wereldkampioenschappen in Los Angeles; in de zestiende finale werd het tweetal uitgeschakeld door de Brazilianen José Eduardo Macedo Pinto de Abreu en Federico Doria de Souza. Bij de tien reguliere FIVB-toernooien boekten ze twee overwinningen (Espinho en Tenerife) en twee derde plaatsen (Berlijn en Lignano). Daarnaast wonnen Kvalheim en Maaseide bij de EK in Riccione de zilveren medaille achter hun landgenoten Vegard Høidalen en Jørre Kjemperud. In 1998 eindigde het duo als derde in Klagenfurt en als vierde in Rio de Janeiro en Toronto. Bij de Goodwill Games in New York behaalden ze een vijfde plaats en bij de EK in Rodos wonnen ze opnieuw zilver achter de Zwitserse broers Martin en Paul Laciga.

Het daaropvolgende seizoen speelde het tweetal elf reguliere wedstrijden in de World Tour waarbij het niet verder kwam dan een vijfde plaats in Toronto. Bij de WK in Marseille verloren Kvalheim en Maaseide in de eerste ronde van de Argentijnen Mariano Baracetti en José Salema, waarna ze in de eerste herkansingsronde door de eveneens Argentijnse Martín Conde en Eduardo Esteban Martínez definitief werden uitgeschakeld. In Palma de Mallorca wonnen ze bij de EK de bronzen medaille ten koste van het Oostenrijkse duo Nik Berger en Oliver Stamm. In 2000 nam het duo in aanloop naar de Olympische Spelen in Sydney deel aan twaalf FIVB-toernooien. Het beste resultaat was een vijfde plaats in Marseille. In Sydney verloren Kvalheim en Maaseide hun eerste wedstrijd van Maia en Brenha; in de herkansing was daarna het Australische tweetal Julien Prosser en Lee Zahner te sterk waardoor ze als negentiende eindigden. Bij de EK in Getxo werden ze vijfde. In 2001 speelde Kvalheim nog drie internationale wedstrijden met Bard-Inge Pettersen waarna hij zijn sportieve carrière beëindigde.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Kampioenschappen
  • 1993: Zilver EK
  • 1994: Goud Goodwill Games
  • 1994: Goud EK
  • 1996: 7e OS
  • 1997: Zilver EK
  • 1998: Zilver EK
  • 1999: Brons EK
FIVB World Tour
  • 1994: Goud Miami Open
  • 1994: Goud Marseille Open
  • 1994: Brons Enoshima Open
  • 1994: Zilver Fortaleza Open
  • 1995: FIVB World Tour
  • 1995: Zilver Marseille Open
  • 1995: Goud Berlijn Open
  • 1995: Brons Busan Open
  • 1995: Brons Enoshima Open
  • 1996: Brons World Series Alanya
  • 1996: Goud World Series Hermosa Beach
  • 1996: Brons Grand Slam Pornichet
  • 1996: Brons World Series Lignano
  • 1997: Brons Berlijn Open
  • 1997: Brons Lignano Open
  • 1997: Goud Grand Slam Espinho
  • 1997: Goud Tenerife Open
  • 1998: Brons Klagenfurt Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]