Jan van Duinen
| Jan van Duinen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geboren | 12 januari 1890 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Overleden | 22 februari 1942 | |||
| Overlijdensplaats | Neuengamme | |||
| Geboorteland |  Nederland
| |||
| Instrument(en) | piano, orgel | |||
| ||||
Jan van Duinen (Amsterdam, 12 januari 1890 – Neuengamme, 22 februari 1942) was een Nederlands pianist.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Van Duinen was een zoon van de Amsterdamse makelaar en operazanger Frits van Duinen en diens echtgenote Fenne Elisabeth Blaauw. Hij werd opgeleid als elektrotechnisch ingenieur.[1] In 1924 trouwde hij met de zes jaar oudere Catharina Maria Johanna van der Kaaij.[2] Na haar overlijden hertrouwde hij met Hermina de Leeuw (1887-1959[3]).[4]
Van Duinen was naast pianist ook organist en dirigent. Hij gaf bovendien piano- en orgelles.[5] Ook componeerde hij enkele liederen en een Chinees-Japans ballet, dat bij de Lenin-herdenking in januari 1938 voor het eerst werd opgevoerd.[6] In april 1940 was Van Duinen betrokken bij de oprichting van de Amsterdamsche Opera- en Operettevereeniging, waarvan hij de muzikale leiding kreeg.[7]
Van Duinen was communist en lid van de CPN. Hij werd op 9 juni 1941, bij het in ontvangst nemen van zijn persoonsbewijs, door de bezetter gearresteerd en overgebracht naar Kamp Schoorl.[1] Van daar werd hij op enig moment overgebracht naar Kamp Amersfoort.[1] Op 19 november 1941 werd hij vanuit Amersfoort getransporteerd naar concentratiekamp Neuengamme.[8] Daar overleed hij in februari 1942 aan vlektyfus. Hij ligt begraven op het Nederlands Ereveld Hamburg.[9]
Bronnen, noten en/of referenties
|