Johan Christoffel Schultsz

Voor de beeldhouwer J.C. Schultsz (1872-1945), zie Jan Schultsz.

Johan Christoffel Schultsz
Zelfportret (1782)
Persoonsgegevens
Geboren	Amsterdam, november 1749
Overleden	Amsterdam, 6 januari 1812
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	landschapsschilder, tekenaar, etser
Signatuur
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Johan Christoffel Schultsz (gedoopt Amsterdam, 6 november 1749 – aldaar, 6 januari 1812) was een Nederlands landschapsschilder, tekenaar en etser.

Leven en werk

Schultsz (ook Schultz en Schultze) was de oudste zoon van Johann George Schultsz en Johanna Maria Molkenboer, die zich vanuit Duitsland in Amsterdam hadden gevestigd. Hij kwam in de leer bij zijn oom Jeremias Schultsz, die als behangselschilder werkte in de fabriek van Troost van Groenendoelen. In 1784 werd hij lid van het Sint-Lucasgilde in Amsterdam. Hij maakte vooral naam als prentkunstenaar. Hij maakte onder meer allegorische prenten voor De Nederlandsche stad- en dorpbeschrijver, een serie van de Amsterdamse schrijver Lieve van Ollefen.

Schultsz gaf les aan onder anderen Pièrre Recco, Hendrik Stokvisch en Daniël Veelwaard en raadgevingen aan Jacob Cats. De kunstenaar overleed op 63-jarige leeftijd. De beeldhouwer Jan Schultsz is een achterkleinzoon.

Werken (selectie)

• 
  Allegorie op de dood van Wolter Jan Gerrit Bentinck (1781)
• 
  Portret van Diederik Johan van Hogendorp (1787)
• 
  Allegorie op Delfland (1793)
• 
  Stadsaccijnshuis Amsterdam (1794)
• 
  Drie heren bij een wetering buiten Amsterdam (1794)
• 
  Erepoort op het Kadijksplein (1795)

Bronnen, noten en/of referenties

Mediabestanden

Zie de categorie Johan Christoffel Schultsz van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.