Naar inhoud springen

Johan Christoffel Schultsz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor de beeldhouwer J.C. Schultsz (1872-1945), zie Jan Schultsz.
Johan Christoffel Schultsz
Zelfportret (1782)
Zelfportret (1782)
Persoonsgegevens
Geboren Amsterdam, november 1749
Overleden Amsterdam, 6 januari 1812
Geboorteland Nederland
Beroep(en) landschapsschilder, tekenaar, etser
Signatuur Signatuur
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Johan Christoffel Schultsz (gedoopt Amsterdam, 6 november 1749 – aldaar, 6 januari 1812) was een Nederlands landschapsschilder, tekenaar en etser.[1]

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Schultsz (ook Schultz en Schultze) was de oudste zoon van Johann George Schultsz en Johanna Maria Molkenboer, die zich vanuit Duitsland in Amsterdam hadden gevestigd. Hij kwam in de leer bij zijn oom Jeremias Schultsz, die als behangselschilder werkte in de fabriek van Troost van Groenendoelen. In 1784 werd hij lid van het Sint-Lucasgilde in Amsterdam. Hij maakte vooral naam als prentkunstenaar. Hij maakte onder meer allegorische prenten voor De Nederlandsche stad- en dorpbeschrijver, een serie van de Amsterdamse schrijver Lieve van Ollefen.

Schultsz gaf les aan onder anderen Pièrre Recco, Hendrik Stokvisch en Daniël Veelwaard en raadgevingen aan Jacob Cats.[2] De kunstenaar overleed op 63-jarige leeftijd. De beeldhouwer Jan Schultsz is een achterkleinzoon.

Werken (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Johan Christoffel Schultsz van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.