Johannes VII Palaiologos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 24 apr 2020 om 17:46.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Johannes VII
ca. 1370-1408
Johannes VII Palaiologos
Keizer van Byzantium
Periode 1390
Voorganger Johannes V
Opvolger Johannes V
Vader Andronicus IV
Moeder Keratsa van Bulgarije
Dynastie Paleologus

Johannes VII Paleologus (Grieks: Ἰωάννης Ε′ Παλαιολόγος) (ca. 1370 – Thessaloniki 22 september 1408), was een Byzantijns keizer uit het huis der Paleologen; hij was de kleinzoon van Johannes V en de zoon van Andronicus IV.

In 1373 werd hij bij de strijd om de troon van Johannes V door zijn grootvader blind gemaakt, maar, met zijn vader, wiens medekeizer hij was, werd hij in de usurpatie van 13761379 in 1379 als troonopvolger erkend.

In 1390 veroverde hij, met de hulp van de Turkse sultan Bajezid I, de troon, maar verloor hem nog in hetzelfde jaar aan zijn oom Manuel II, die Johannes V en zichzelf, als vazal van de sultan, aan de macht bracht. Met Manuel verzoend, nam hij het keizerlijk regentschap waar tijdens diens reis naar West-Europa (13991403).

Nadien fungeerde hij daarop als deelkeizer in het gebied van Saloniki (14041408). Mogelijk was deze verwijdering te wijten aan het feit dat Johannes zijn zoon als Andronicus V tot medekeizer en troonopvolger had laten kronen.