Jos van Merendonk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

C.A.J.M. (Jos) van Merendonk (Tilburg, 1956) is een Nederlands kunstenaar. Hij woont en werkt sinds 1995 in Amsterdam.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Van Merendonk is geboren en getogen in Tilburg. Na het afronden van HAVO/VWO en een verkenning van de studies filosofie en Engels studeerde hij van 1978 tot 1982 vrije teken-, schilder- en grafische kunst aan de Academie van Beeldende Kunst te Rotterdam.

Van 1984 tot 1986 was Van Merendonk als docent verbonden aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Arnhem, van 1988 tot 1991 aan de academie voor Beeldende Kunsten te Rotterdam en van 1998 tot 2000 aan Academie Minerva/Frank Mohr Institute - afdeling schilderkunst. In 1995/1996 was Van Merendonk lid van de visitatiecommissie beeldende kunst en vormgeving onder voorzitter prof. dr. W. H. Crouwel.

Van Merendonk behoort tot de generatie kunstenaars die in de jaren ‘80 kiezen voor de abstracte schilderkunst en zich daarmee afzetten tegen de dominantie van de fotografie, video, installatie en conceptuele kunst. Van Merendonk noemt tijdgenoten Bernard Frize, Helmut Federle, Jonathan Lasker, Klaus Merkel, Jaap van den Ende en Christopher Wool als zijn ‘kunst-familie’.[1]

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds het begin van de jaren ’80 vormt één motief, een tekening van een lus (Z), een slinger en een ovaal de basis voor al de werken van Van Merendonk. Altijd op een vierkant doek, binnen een schaal van 40 x 40 cm tot maximaal 2 x 2 m, altijd in de kleur groen. Het doel van Van Merendonk is om steeds beelden te maken met ‘een andere uitdrukking, een ander gezicht en een andere leegte’.[2] Het is een eindeloze herhaling, met iedere keer een ander resultaat.

Techniek[bewerken | brontekst bewerken]

Op een wit geprepareerd linnen op spieraam tekent Van Merendonk het motief. Daarop gebaseerd volgt een geometrisch grit. Met lijnen en vormen, in de meest uiteenlopende schildertechnieken - van fijne schilderkwast tot verfpistool en krassen - werkt hij in en over deze basistekening. Aanvankelijk gebruikte Van Merendonk meerdere kleuren, maar sinds 1989 werkt hij uitsluitend met het pigment chroomoxide groen, een industrieel, dekkend groen. De schilderijen die niet slagen, worden bewaard en later verknipt en hergebruikt voor het maken van nieuw werk in de vorm van assemblages.

Werk in openbare collecties[bewerken | brontekst bewerken]

Werk in bedrijfscollecties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Fortis Stichting Kunst en Historisch Bezit, Utrecht
  • Akzo Nobel Art Foundation, Arnhem[3]
  • ABN AMRO Kunstcollectie, Amsterdam[4]
  • Kunstcollectie De Nederlandsche Bank, Amsterdam[5]
  • Aegon Art Collection, Den Haag
  • Kunstcollectie Hogeschool Rotterdam

Tentoonstellingen en prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Van Merendonk won in 1983 de Koninklijke Prijs voor de Schilderkunst.

Tentoonstellingen

  • 2016 - TO THE END OF THE WORLD OR TO THE EDGE OF THE PAPER, Parts Project, Den Haag[6]
  • 2014 - PURE MATTER, Kienzle Art Foundation, Berlijn[7]
  • 2008 - THERE IS DESIRE LEFT (KNOCK, KNOCK), Kunstmuseum Bern, Museum Wiesbaden[8]
  • 2007 - CONTOUR, Museum Het Prinsenhof, Delft
  • 2002 - LIFE IN A GLASS HOUSE, Stedelijk Museum, Amsterdam[9]
  • 1997 - L’HOMME SUCRE, Stedelijk Museum Schiedam
  • 1996 - UNFOLD, Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam
  • 1994 - COUPLET III, Stedelijk Museum Amsterdam
  • 1993 - HUTTENLOCHER, LASKER, VAN MERENDONK, Witte de With, Rotterdam
  • 1991 - OP WARE GROOTTE: TEKENINGEN, Stedelijk Museum Amsterdam
  • 1988 - KONINKLIJKE SUBSIDIE 1980 – 1987, Koninklijk Paleis op de Dam, Amsterdam
  • 1983 - Museum Waterland, Purmerend

Vertegenwoordiging[bewerken | brontekst bewerken]

Galerie Hidde van Seggelen, Hamburg[10]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • M. Kremer, Assemblage, Hidde van Seggelen, Hamburg 2018 (ISBN 978-3-9819511-0-3)
  • J. de Bruijn, To the end of the world or to the edge of the paper, Parts Project, Den Haag 2016
  • S. Majakowski, Pure Matter, show 11, Kienzle Art Foundation, Berlin 2014
  • J. van Heemst, Aanwinst, Kunstcollectie Hogeschool Rotterdam, Kunsthal Rotterdam 2012 (ISBN 978-94-6190-111-8)
  • J. Wesseling, Schouwstukken, Rijksgebouwendienst, Den Haag 2010
  • M. Frehner, M. Metger, There is Desire Left (Knock, Knock), Werke aus der Sammlung Mondstudio, Kunstmuseum Bern, Museum Wiesbaden 2008 (ISBN 978-3-89258-074-4)
  • Eds. T. Karreman, J. Schulze, H. van der Werf, PRESENT Kunst bij rijksgebouwen 2004-2006, episode publishers, Rotterdam 2007 (ISBN 978-90-5973-064-9)
  • L. van Abbe, 6 Sur Place, Fortis Stichting Kunst en Historisch Bezit, Utrecht 2007 (ISBN 978-90-9021646-1)
  • J. van den Ende e.a, Contour/Continuïteit, Cat. Museum Het Prinsenhof, Delft, Zwolle2007 (ISBN 9789040083655)
  • Ed. G. Imanse, Aanwinsten / Acquisitions 1993 – 2003 Stedelijk Museum Amsterdam, Cat.nr. 879, Rotterdam 2006 (ISBN 90-5006-168-0)
  • Ed. F. Jeftic, Horizonte des Sammelns, Wolfsberg Arts Forum 2006/2007, Ermatingen 2006
  • Ed. H. Alberdingk Thijm, Proof of Principle, Akzo Nobel Art Foundation, Arnhem 2003
  • B. Jansen, A false picture. Jos van Merendonk, VOUS ETES ICI, Amsterdam 2003
  • Eds. R. Jansen, J.H. Sassen, Life in a Glass House, Stedelijk Museum Amsterdam2002, cat.nr. 873 (ISBN 90 5006 162 1)
  • Ed. P. van Ulzen, 90 over 80, Tien jaar Beeldende Kunst in Rotterdam, Stichting Kunstpublicaties, Rotterdam 2000 (ISBN 90-5662-165-3)
  • Ed. L. van Halem, l’Homme Sucré, Cat. Stedelijk Museum Schiedam 1997
  • C. Blotkamp, HUTTENLOCHER – LASKER – VAN MERENDONK, Witte de With, Rotterdam 1993 (ISBN 90-73362-25-3)
  • J. Poot, Op ware grootte: Tekeningen / Full Sized: Drawings, Cat. 759 Stedelijk Museum Amsterdam, 1991 (ISBN 90-5006-066-8)
  • B. Jansen, Jos van Merendonk. Schilderijen / Paintings, Galerie van Kranendonk, Amsterdam 1988 (ISBN 90-72697-02-2)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]