Karrabing Film Collective

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Karrabing Film Collective (opgericht in Australië in 2008) is een filmcollectief dat deel uitmaakt van de The Karrabing Indigenous Corporation. De inheemse mediagroep bevat zo'n 30 leden uit de Belyuen gemeenschap in Australië die met korte films en publicaties activistische boodschappen over inheemse culturen en klimaat delen met hun publiek.[1] Het woord "karrabing" betekent "eb" in de Emmiyengal-taal. In het geval van The Karrabing Indigenous Corporation gebruiken zij hun eigen taal om een vorm van collectiviteit te presenteren. Deze collectiviteit staat los van restricties van overheden, waaronder kapitalistisch grondgebied. Er wordt gericht op collectiviteit op basis van een eigen lokale artistieke taal over hun leven en banden met voorouders en land. In 2021 won het filmcollectief de Eye Art & Film Prize.[2]

The Karrabing Indigenous Corporation[bewerken | brontekst bewerken]

The Karrabing Indigenous Corporation heeft zo'n 50 leden en is een Non-Profit organisatie die zich bezig houdt met de inheemse cultuur, identiteit door generaties heen, educatie, herkomst, de natuur, het klimaat en meer.[3] De organisatie, opgericht in 2008[4], heeft drie lopende projecten: "Art Residency for Ancestors", "Mapping the Ancestral Present" en "Film & Art Collective".

- Karrabing Art Residency for Ancestors (of KARA): Creëert een link met het Karrabing Film Collective en het menselijke en natuurlijke voorgeslacht van hun land. In samenwerking met andere organisaties, zoals de Aboriginal Areas Protection Authority en de Indigenous Language en Arts Program, proberen ze voorouderlijk erfgoed en de connectie met de meer-dan-menselijke wereld, of de geesten van hun land, in leven te houden.

Doel is het land, de inheemse bevolking, de historische ecologie en geografie onder de aandacht te brengen en te beschermen.[5]

- Mapping the Ancestral Present: The Karrabing Indigenous Corporation, in samenwerking met (overheids)instellingen, probeert door middel van ecologische, historische en spirituele elementen de landen van en rondom de Belyuen gemeenschap in kaart te brengen. Ze proberen zich op deze manier los te wringen van Westerse technologiën als GPS, maar zich te richten op het land en de voorouders. Hierbij maken ze ook gebruik van hun kunstcollectief.[6]

- Film & Art Collective: Hieronder valt het Karrabing Film Collective dat vaak gebruikt wordt om een breder publiek bewust te maken van de inheemse vormen van collectiviteit. Het kunstcollectief wordt ook gebruikt bij de twee bovenstaande projecten. Hieronder wordt dieper ingegaan op het Karrabing Film Collective.

Film & Art Collective[bewerken | brontekst bewerken]

Elizabeth Povinelli (1962) is één van de oprichters van het Karrabing Film Collective. Povinelli is professor Antropologie en Gender Studies aan de Colombia University en heeft meerdere prijzen ontvangen voor haar korte films.[7] Samen met de andere leden van het filmcollectief uit Noord-Australië is ze vanaf 2008 bezig met het maken van films en installaties om ongelijkheid en de langdurige impact van koloniale macht aan het publiek te laten zien.[8] In de werken wordt gebruik gemaakt van humor om het dagelijks leven van de inheemse bevolking van Australië te laten zien. Serieuze onderwerpen, denk hierbij bijvoorbeeld aan inheemse Australiërs die uit hun huis geplaatst worden, worden naar het transnationale circuit van hedendaagse kunst en film gebracht.[9] Dit doet het collectief onder andere komedie, vrijheid, experiment, activisme, samenwerkingen met verschillende stammen en talen en een combinatie van fictie en documentaire tradities.[10] Er worden inzichten geboden in onderwerpen als afkomst en klimaatverandering.

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Het Karrabing Film Collective heeft meerdere films uitgebracht, waarvan een aantal films op (internationale) filmfestivals in première gingen en prijzen wonnen. In de Filmografie hieronder zijn de films op chronologische volgorde genoteerd zoals te vinden op de website van het collectief.

  • Karrabing! Low Tide Turning, 2012. 14'01"

De eerste kortfilm van het filmcollectief.

"Captures the awkward hope for contemporary spaces of Indigenous life where dreams are many, humor abundant, but social and personal success is often measured by nothing more than the resilience of making it through the day."[11]

  • When The Dogs Talked, 2014. 33'55"

"Mixes documentary and fiction to produce a thoughtful yet humorous drama about the everyday obstacles of structural and racialized poverty and the dissonance of cultural narratives and social forms."[12]

  • Windjarrameru, The Stealing C*nt$, 2015. 35'02"

"Tells a story about a group of young Indigenous men hiding in a chemically contaminated swamp after being falsely accused of stealing some beer, while all around them miners pollute their land."[13]

  • Wutharr, Saltwater Dreams, 2016. 28'53"

De meest surrealistische, bijna psychedelische film tot dan toe.

"Explores how the collective’s Indigenous filmmakers experience the containments of missionary-Christian moral codes as well as settler-colonial rule-of-law, and how these layer, displace, but ultimately are absorbed into ancestral territorial arrangements secured in sweat and through generational obligation."[14]

  • The Jealous One, 2017. 29'17"

"Based on a traditional story that connects the traditional lands of the Karrabing, but it asks who is the contemporary jealous one, the land, the men, or the settler state?"[15]

  • Night Time Go, 2017. 31'10"

"Is an exploration of the settler state’s attempt to remove Indigenous people from their lands during the Second World War using truck, train, and rifle and the refusal of the Karrabing ancestors to be detained."[16]

  • Just because you can't see it..., 2018. 2'26"

"A serious, sometimes humorous, reflection on Karrabing understandings of the ancestral present."[17]

  • The Mermaids, or Aiden in Wonderland, Mirror Worlds, 2018. 26'29" installatie met 2 schermen.

"As wild claims are made about the healthy, safe and protective practices of multinational capitalization of nature proliferate, viewers are asked, which view of our differentiated futures holds a stronger truth."[18]

Deze installatie wisselt steeds tussen een fictionele dystopische wereld en een promotievideo's van de chemische industrie. Het werk hangt in het Van Abbemuseum in Eindhoven, Nederland en laat de kijker wisselende beelden zien van baby Aiden, die als baby werd meegenomen om het voortbestaan van het witte ras te verzekeren. De kijker ziet Aidens verleden beinvloed door zijn eigen geschiedenis en de toekomst beinvloed door de chemische industrie. Hierin zijn terugkerende thema's van het Karrabing kunstcollectief te vinden, namelijk het klimaat, ecologie en de invloed van je afkomst/voorouders.

  • Roan Roan, and Connected, 2020. Online project

Een online project voor een online tentoonstelling van The Art Gallery of New South Wales.

"A powerful manifesto celebrating the ‘smooth and rough’ practices that keep Karrabing connected to their ancestors and obligated to their lands by enhancing their relations to each other and the more than human world."[19]

  • Day in The Life, 2020.

"Comprises five satirically titled vignettes—“Breakfast,” “Play Break,” “Lunch Run,” “Cocktail Hour,” “Takeout Dinner”—illustrating the ways in which the community’s everyday lives are shaped by external influences and constraints and by their insistence on going forward with the ancestors."[20]

  • The Road, 2020.

Een goed voorbeeld van de afwisseling tussen fictie en documentaires. In dit geval gaat het om het vastleggen van een project van de Karrabing Indigenous Corporation. Zoals vaker in hun documentaire videos, wordt er gebruik gemaakt van zelfgemaakte videoclips, vaak amateuristisch gefilmd met bijvoorbeeld camera's op mobiele telefoons.

"Documents and expands upon the group’s memorable and eventful bushwhacking sessions to clear a road to a distant, remote beach as part of the Karrabing KARA and KMART projects."[20]

  • The Family, 2021.

Een afwisseling tussen beelden van inheemse leden van Karrabing en een dystopie vol zombies als naloop van het kapitalisme.

"Mixes comedy, tragedy and realism to reflect on the practices of the present and their impact on worlds to come.”[21]

Prijzen (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

De films van het Karrabing Film Collective zijn door de jaren heen op meerdere filmfestivals vertoond en hebben een aantal prijzen gewonnen.

- Cinema Nova Award Best Short Fiction Film, Melbourne International Film Festival, 2015.

- Visible Prize, 2015.

- Special Mention, Film Victoria Erwin Rado Award for Best Australian Short Film, Melbourne International Film Festival, 2020.

- Eye Art & Film Prize 2021.