Kitty Wells

Kitty Wells
	Kitty Wells in 1965
Algemene informatie
Volledige naam	Ellen Muriel Deason
Geboren	Nashville, 30 augustus 1919
Geboorteplaats	Nashville
Overleden	Aldaar, 16 juli 2012
Overlijdensplaats	Madison
Land	Verenigde Staten
Werk
Genre(s)	country
Beroep	zangeres
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Kitty Wells, geboren als Ellen Muriel Deason, (Nashville, 30 augustus 1919 - aldaar, 16 juli 2012)^[1]^[2] was een Amerikaanse countryzangeres.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Als tiener als trad Kitty Wells samen met haar zusters op bij de plaatselijke radiozender als The Deason Sisters. Daar ontmoette ze de countrymuzikant Johnny Wright, met wie ze in 1937 trouwde en die ook haar manager werd. Met zijn zus Louise traden ze op als Johnny Wright & the Harmony Girls. Louises echtgenoot Jack Anglin voegde zich in 1939 bij het trio. Ook de later als producent-superster beroemd geworden Chet Atkins speelde af en toe bij de band. Vanaf 1945 formeerden Wright en Anglin het matig succesvolle duo Johnny & Jack.^[3] De latere koningin van de countrymuziek trad voortaan op als soliste onder de naam Kitty Wells, die werd gekozen door haar echtgenoot.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

In 1949 namen zowel Johnny, Jack en Kitty Wells enkele singles op bij RCA Records, die echter niet bijzonder goed verkochten. Het label zag af van een verdere samenwerking met Wells, aangezien countryzangeressen in die jaren niet veel winst opbrachten. Ze trok zich bijgevolg terug in haar privéleven en nam de opvoeding van haar dochter op zich.

In 1952 werd haar door Decca Records-producent Paul Cohen de song It Wasn't God Who Made Honky Tonk Angels aangeboden, als feministisch uitgevoerde antwoordsong op The Wild Side of Life van Hank Thompson. Die song bevatte de tekstregel I Didn't Know God Made Honky Tonk Angels. De song werd een van de grootste countryhits van de jaren 1950 en bezette zes weken lang de koppositie. Voor de eerste keer haalde een countryzangeres de 1e plaats van de countryhitlijst. Dit succes effende de weg voor toekomstige sterren als Patsy Cline en Loretta Lynn. De muziekindustrie erkende eindelijk het commerciële potentieel van countryzangeressen.

Ook haar volgende single Paying For That Backstreet Affair, een antwoordsong op Back Street Affair van Webb Pierce, haalde de top 10. Kitty Wells was daarmee definitief gevestigd in het countrycircuit. Haar succesperiode hield stand tot ver in de jaren 1960. In totaal scoorde ze 23 top 10-hits, waaronder Making Believe (1955), Searching (1956), Jealousy (1958) en Heartbreak USA (1961). Ook nadat de verkoopcijfers verminderden en ze moest overschakelen naar kleinere labels, bleef ze een veelgevraagde zangeres. In 1976 werd ze samen met haar toen al overleden producent Paul Cohen opgenomen in de Country Music Hall of Fame. In 1991 won ze een Grammy Lifetime Achievement Award voor haar hele carrière.

Privéleven en overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Kitty Wells en Johnny Wright hadden acht kleinkinderen en tien achterkleinkinderen. In 1983 openden beiden in Madison het Family Country Junction Museum. In oktober 2000 werd het weer gesloten, maar de Junction Recording Studio, die in 1987 aan het museumcomplex was toegevoegd, bleef behouden dankzij de inzet van kleinzoon John Sturdivant jr.

Het echtpaar gaf samen met zoon Bobby op 31 december 2000 zijn afscheidsconcert in het Nashville Nightlife Theater. Ze zongen er voor vele fans, vrienden en nabestaanden. Medewerking verleenden onder anderen Ricky Skaggs, The Whites, Marty Stuart, Connie Smith, Leona Williams, Larry Stephenson, Tommy Cash, Jack Greene en Jean Shepard.

Op 30 oktober 2010 vierden Kitty Wells en Johnny Wright hun 73e huwelijksjaar. Het jaar daarop, op 27 september 2011, overleed Johnny Wright op 97-jarige leeftijd. Kitty Wells overleed op 16 juli 2012 op 92-jarige leeftijd.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Decca Records

1956: Winner Of Your Heart
1956: Kitty Wells' Country Hit Parade
1959: Dust On The Bible
1959: After Dark
1960: Kitty’s Choice
1960: Seasons Of My Heart
1960: Kitty Wells' & Red Foley's Golden Favorites
1961: Heartbreak U.S.A.
1962: Kitty Wells, Queen Of Country Music
1962: Singing On Sunday
1962: Christmas Day With Kitty Wells
1964: Especially For You
1964: Country Music Time
1958: Lonely Street
1965: Burning Memories
1965: Lonesome, Sad And Blue
1966: Kitty Wells Sings Songs Made Famous By Jim Reeves
1966: Country All The Way
1966: The Kitty Wells' Show
1967: Love Makes The World Go Around
1967: Queen Of Honky Tonk Street
1968: Kitty Wells Showcase
1970: Your Love Is The Way
1971: They're Stepping All Over My Heart
1971: Pledging My Love
1972: Sincerely
1972: I've Got Yesterday

MCA Records / Decca Records

1973: Yours Truly

Capricorn Records

1974: Forever Young

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Kitty Wells Biography. OLDIES.com. Gearchiveerd op 1 maart 2022. Geraadpleegd op 01-03-2022.
↑ Kitty Wells Biography. musicianguide.com. Gearchiveerd op 1 maart 2022. Geraadpleegd op 01-03-2022.
↑ (en) Johnnie & Jack Biography, Songs, & Albums. AllMusic. Gearchiveerd op 1 maart 2022. Geraadpleegd op 01-03-2022.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kitty Wells op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) Kitty Wells Biography. OLDIES.com. Gearchiveerd op 1 maart 2022. Geraadpleegd op 01-03-2022.

[2] Kitty Wells Biography. musicianguide.com. Gearchiveerd op 1 maart 2022. Geraadpleegd op 01-03-2022.

[3] (en) Johnnie & Jack Biography, Songs, & Albums. AllMusic. Gearchiveerd op 1 maart 2022. Geraadpleegd op 01-03-2022.

[1]

[2]

[3]