Klankbord (preekstoel)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Neftas (overleg | bijdragen) op 23 aug 2015 om 07:53. (Grammatica gecorrigeerd)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Klankbord met bekroning in de Nieuwe Kerk van Amsterdam

Een klankbord, kanselhemel is een soort houten luifel (baldakijn) boven een preekstoel dat ervoor moet zorgen dat de stem van de predikant weerkaatst en zijn stemgeluid zo een groter oppervlak bereikt. Klankborden zijn niet zelden als centrale objecten in een kerk vaak aan bovenzijde versierd. Vanwege het vaak zware gewicht zijn ijzeren ophangstangen geen overbodige luxe. Deze worden meestal zo goed mogelijk buiten zicht gehouden.

Met de ontwikkeling van de elektroakoestiek de inbouw van microfoons en luidsprekers in de kerken verloren de klankborden hun functie. Moderne preekstoelen hebben geen klankborden meer. Niet alleen omdat ze geen functie meer hebben, maar ook omdat de vroege weerkaatsing van het klankbord de elektroakoestische microfoonoverdraging van de spreker kan storen.

Zie de categorie Abat-voix van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.