Laagland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Laagland (hoofdbetekenis))
Zie Laagland (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Laagland.
Vegetatiezonering in Midden-Europa volgens 2 Europese flora's
Ondergrens (m) [Flora 1]
Zone
Van - tot (m) [Flora 2]
7. nivale zone 3000 - 3300
sneeuwgrens, 2800 - 3100
6. subnivale zone
2500 - 2800
5. alpiene zone 2200 - 3000
boomgrens, 1800 - 2100 (- 2300)
4. subalpiene zone (1600 -) 1800 - 2200 (- 2400)
1500 - 2000
3. montane zone 1000 - 1600 (- 1800)
350 - 500 (- 700)
2. submontane zone 500 - 1000
200 - 400 (- 500)
1b. colliene zone 0 - 500
(200)
1a. planaire zone
  1. (de) Adler, W., K. Oswald, R. Fischer (1994) Höhenstufen. p. 128-129
  2. (de) Seybold S., (2011) Bemerkungen zur Verbreitung der Pflanzen.
     1. Vertikale Verbreitung.
    p.32-33

In de aardrijkskunde is laagland of laagvlakte een laaggelegen gebied. In de plantengeografie wordt deze vegetatiezone de planaire zone genoemd. Er zijn meerdere definities, maar in Nederland en België wordt meestal een gebied lager dan 200 meter boven NAP bedoeld. Laagland is niet altijd hetzelfde als een vlakte, omdat er in laagland ook sprake kan zijn van aanzienlijke hoogteverschillen en reliëf, zolang de topografie maar nergens boven de 200 m komt.

Het meeste laagland ter wereld bevindt zich nabij zeeën, meren en oceanen. Het grootste deel van deze gebieden zijn kustvlaktes of riviervlaktes. Laagland hoeft echter niet altijd aan de rand van een continent te liggen. Ook een laaggelegen bekken midden in een continent, omringd door gebergtes, kan laagland genoemd worden.

Laagland in Slowakije.