Labdacus

Labdacus (Oudgrieks: Λάβδακος, Labdakos) is een personage uit de Griekse mythologie. Hij was een kleinzoon van Cadmus, en geldt als de stamvader van de zogenaamde Labdaciden-dynastie die over Thebe regeerde.

Labdacus was de enige zoon van Polydorus en diens vrouw Nycteis, dochter van Hyrieus. Polydorus overleed toen Labdacus nog een jong kind was, en op die manier werd zijn zwager Nycteus regent van Thebe en voogd over het jonge koningskind. Spoedig echter kwam Nycteus om het leven tijdens een militaire campagne tegen Sikyon, en liet het regentschap over aan zijn broer Lycus.

Eenmaal volwassen geworden, regeerde Labdacus korte tijd over Thebe, maar hij sneuvelde op jonge leeftijd in een grensoorlog tegen de Atheense koning Pandion. Als we Apollodorus mogen geloven, werd Labdacus echter samen met zijn neef Pentheus verscheurd door bacchanten "in Bacchantische vervoering", als straf omdat zij weigerden de eredienst van Dionysus te erkennen. Wat er ook van zij, zo werd Lycus voor de tweede keer regent van Thebe, maar nu voor Labdacus’ jonge zoontje Laius.