Wet op Naturellengrond
| Wet op naturellengrond | ||||
|---|---|---|---|---|
| Citeertitel | Wet op naturellengrond | |||
| Titel | Wet no. 27 van 1913 tot nadere regeling van de koop en huur van grond door naturellen en andere personen in de onderscheidene delen van de Unie en tot andere doeleinden in verband met de eigendom en het gebruik van grond door naturellen en andere personen | |||
| Goedkeuring en inwerkingtreding | ||||
| Aangenomen door | Volksraad van Zuid-Afrika op 16 juni 1913; Senaat van Zuid-Afrika op 14 juni 1913 | |||
| Ondertekend op | 16 juni 1913 | |||
| Gepubliceerd op | 19 juni 1913 | |||
| Gepubliceerd in | Staatscourant van de Unie van Zuid-Afrika | |||
| In werking getreden op | 30 juni 1913 | |||
| Ingetrokken/ opgeheven op |
30 juni 1991 | |||
| Geschiedenis | ||||
| Opgevolgd door | Wet op die afskaffing van rasgebaseerde grondreëlings (no. 108 van 1991) | |||
| ||||
De Wet op naturellengrond (Engels: Natives Land Act) was een wet die in 1913 in de jonge Unie van Zuid-Afrika werd aangenomen. De wet verbood overeenkomsten tussen blanken en niet-blanken voor verkoop van land, waardoor het land de facto werd onderverdeeld in gebieden voor verschillende bevolkingsgroepen. Op grond van deze wet werd ook bepaald welke gebieden precies voor de naturellen werd gereserveerd.[1] In feite was een dergelijke wetgeving in de Oranje Vrijstaat al sinds 1876 van kracht, terwijl in de Kaapkolonie het zwarten al bij de Grondwet was verboden land te bezitten.[2]
In de wet wordt een naturel (een inheemse persoon of inboorling, Engels: native) gedefinieerd als een mannelijke of vrouwelijke persoon van een inheems (inboorlingen-)ras of een Afrikaanse stam, of een maatschappij bestuurd door naturellen/natives.[1]
Aanvankelijk kreeg de zwarte bevolking 7% van het land toebedeeld. Uiteindelijk had de blanke minderheid de beschikking over meer dan 80% van het hele grondgebied. Zeventig procent van de zwarte bevolking werd door de Wet op naturellengrond gedwongen te leven op zeven procent van de beschikbare grond. Vele tienduizenden trokken met hun bezittingen weg van het land waar ze vaak al generaties lang gewoond hadden. De gebieden waar zij zich moesten vestigen werden later thuislanden genoemd.
Bronnen, noten en/of referenties
|