Naar inhoud springen

Land of Hope and Glory

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Robbot (overleg | bijdragen) op 1 okt 2019 om 10:55. (Robotgeholpen doorverwijzing: Donald Duck - Koppeling(en) gewijzigd naar Donald Duck (personage))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Land of Hope and Glory is een Brits patriottisch lied uit 1902. De tekst is geschreven door Arthur Christopher Benson en de muziek is afkomstig van Edward Elgars eerste Pomp and Circumstance-mars. Het werd voor het eerst op plaat vertolkt in 1911 door de Britse zangeres Clara Butt. De eveneens Britse Vera Lynn had van eind 1962 tot begin 1963 met het lied in Nederland een hit. Ze kreeg er een gouden plaat voor.

In de tijd dat dit lied werd geschreven had het koloniale Britse Rijk zijn grootste omvang. Het lied roept op de grenzen van dit rijk steeds "ruimer en ruimer" te trekken, en stelt het voor als de wil van God dat Groot-Brittannië zo machtig geworden is. Het lied werd lang gezien als het (zij het onofficiële) partijlied van de Britse Conservative Party.

De Pomp and Circumstance-mars vormt een vast onderdeel van de Londense Last Night of the Proms, waarbij de tekst van Land of Hope and Glory luidkeels door het publiek wordt meegezongen. Het is ook te horen in de Disneyfilm Fantasia 2000 met beelden van Donald Duck en de Ark van Noach.

Tekst

Land of Hope and Glory, gezongen door Clara Butt (1911)


    Dear Land of Hope, thy hope is crowned,
       God make thee mightier yet!
    On Sov'ran[1] brows, beloved, renowned,
       Once more thy crown is set.
   Thine equal laws, by Freedom gained,
       Have ruled thee well and long;
   By Freedom gained, by Truth maintained,
       Thine Empire shall be strong.

            Land of Hope and Glory, Mother of the Free,
            How shall we extol thee, who are born of thee?
            Wider still and wider shall thy bounds be set;
            God, who made thee mighty, make thee mightier yet,
            God, who made thee mighty, make thee mightier yet.

    Thy fame is ancient as the days,
       As Ocean large and wide:
    A pride that dares, and heeds not praise,
       A stern and silent pride;
    Not that false joy that dreams content
       With what our sires have won;
    The blood a hero sire hath spent
       Still nerves a hero son.

Link

Commons heeft media­bestanden in de categorie Land of Hope and Glory.