Land van Heusden en Altena
Het Land van Heusden en Altena is een streek in het noorden van de Nederlandse provincie Noord-Brabant die begrensd wordt door de Merwede in het noorden, de Afgedamde Maas en de Heusdensche Maas in het oosten, de Biesbosch in het westen en de Bergsche Maas in het zuiden. De grootste plaats in het gebied is Werkendam. Woudrichem is de historisch belangrijkste plaats.
Het gebied bestaat uit de drie gemeenten Woudrichem, Aalburg en Werkendam. Er wordt echter al jaren geproken over één gemeente Altena. Die mogelijkheid wordt nog steeds onderzocht. In totaal wonen er 52.904 mensen (2003) verspreid over enkele tientallen dorpen. Het was tot ca. 1960 in wezen een eiland met een geïsoleerd levende bevolking. Landschappelijk vormt het de voortzetting van het Gelderse rivierengebied, met name van de aangrenzende Bommelerwaard. De kleigrond wijkt sterk af van de in Brabant meer vertrouwde zandgrond.
Het Land van Heusden en het Land van Altena worden sinds de aanleg van de Bergsche Maas in 1904 in één adem genoemd. De Bergsche Maas doorsneed het Land van Heusden, waarvan de zuidelijke “benedendorpen” en ook Heusden zelf zich vervolgens meer op de rest van Brabant zijn gaan oriënteren. Deze vallen dus buiten het Land van Heusden en Altena. De historische grens tussen de vroegere heerlijkheden Heusden en Altena verloopt noordelijk van Veen en Babyloniënbroek en oostelijk van Dussen. Beide gebieden hebben gemeen dat ze voortkwamen uit de middeleeuwse gouw Teisterbant, Kleefs werden, vervolgens de 14e resp. 13e eeuw Hollands en pas aan het begin van de negentiende eeuw Brabants. Een opmerkelijk verschil met de rest van Noord-Brabant is dan ook de sterk protestantse inslag van het gebied.