Laurijn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Laurijn, Laurin, Lauwerein of Laurinus was een middeleeuwse notabele en adellijke familie uit het graafschap Vlaanderen.

Familie[bewerken | brontekst bewerken]

De Laurijns werden specialisten in het indijken van polders en werden hierdoor behoorlijk rijk. De indijkingen deden ze in de eerste plaats om zelf gronden te winnen, maar ze deden het ook in opdracht van anderen, onder meer van kloosters en abdijen.

Met de opbrengsten waren ze onder meer aankopers van feodale heerlijkheden, wat hun aanzien en invloed in de maatschappij vergrootte. De familie was thuis in Brugge en Gent, alsook in het Brugse Vrije, meer bepaald in het Noordkwartier.

In de vijftiende eeuw bereikten verschillende leden van de familie hoogtepunten in hun loopbaan. Ook al namen verschillende onder hen gemeentelijke verantwoordelijkheden op, toch ging de voorkeur meestal naar activiteiten in dienst van de vorst, de hertog van Bourgondië. Bij conflicten tussen de steden en ambachten met de vorst, kozen leden van de familie meestal voor de prins.

Enkele leden van de familie werden actief in het intellectuele leven van de humanisten en hadden nauwe banden met voortrekkers zoals Erasmus, Juan Luis Vivès of Thomas More.

In de zeventiende eeuw werden nog leden van de familie in de adel bevestigd of met een titel van ridder bedacht. Stilaan verdween de familie uit het openbare leven en stierf langzaam uit, in elk geval in de mannelijke lijn van naamdragers.

Op grafzerken en grafmonumenten treft men het familiewapen aan.

Genealogie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jan Laurijn
    • Arnold Laurijn x Geneviève de Masmines
      • Laurent Laurijn x Jacqueline de Borquel
        • Gilles Laurijn x Bertha Blondeel
          • Jacques Laurijn x Pasquine Goederyck

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • J. GAILLIARD,, Bruges et le Franc, T. I, Brugge, 1857.
  • E. FEYS, Documents inédits concernant les frères Laurin, in: Handelingen van het Genootschap voor geschiedenis te Brugge, deel X, Brugge, 1888.
  • Alfons DEWITTE, Jeronimus en Mark Laurijn van Watervliet, in: Biekorf, 1981.
  • Stefan VANDENBERGHE (dir.), Het Hof van Watervliet in de Oude Burg te Brugge, Brugge, 1983.
    • Noël GEIRNAERT, Hof van Watervliet - Hof van Sint-Joris: Bouwheer en verdere lotgevallen.
    • Stefaan VANDENBERGHE, De balksleutels van het Hof van Watervliet.
  • Luc DUERLOO & Paul JANSSENS, Wapenboek van de Belgische Adel, Brussel, 1992.
  • Alfons DEWITTE, De Laurijns als bedijkers tussen IJzendijke en Philippine 1499-1614, in: Appeltjes van het Meetjesland, 1995.
  • Ludo VANDAMME, Loyauteit of machtswellust? Een aanklacht tegen Hiëronymus Lauweryn (+1509), Biekorf, 2006.
  • Jelle HAEMERS & Tim SOENS, Lauwerein Jeronimus, in : Nationaal Biografisch Woordenboek, T. XVIII, Brussel, 2007.
  • Tim SOENS, Spade in de dijk? Waterbeheer en rurale samenleving in de Vlaamse kustvlakte (1280-1580), Gent 2009.
  • Nico DUMALIN, De inventarisatie van het conglomeraatarchief Waterdijk, bewaard in het Rijksarchief te Gent. Van de infeodatie in 1504 tot de bestuurlijke hervorming in 1795, onuitgegeven masterthesis VUB, 2011
  • Nico DUMALIN, Het testament van Jeronimus Lauwerein (21 juli 1509). Ambities en verwezenlijkingen van een parvenu, in: Handelingen der Maatschappij voor Geschiedenis en Oudheidkunde te Gent, 2011.
  • P.A. DONCHE, Geschiedenis en genealogie van de familie Donche, Berchem-Antwerpen, 2004.
  • Frederik BUYLAERT, Repertorium van de Vlaamse Adel, 1350-1500, Gent, 2011.