Lijst van parken en reservaten in Finland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Er zijn in Finland 40 nationale parken. Samen hebben ze een grootte van 8150 km².

Nationale parken[bewerken | brontekst bewerken]

Nationaal park Foto
Nationaal park Archipel
Nationaal park Ekenäsarchipel
Nationaal park Etelä-Konnevesi
Nationaal park Helvetinjärvi
Nationaal park Hiidenportti
Nationaal park Hossa
Nationaal park Isojärvi
Nationaal park Kauhaneva-Pohjankangas
Nationaal park Koli
Nationaal park Kolovesi
Nationaal park Kurjenrahka
Nationaal park Lauhanvuori
Nationaal park Leivonmäki
Nationaal park Lemmenjoki
Nationaal park Liesjärvi
Nationaal park Linnansaari
Nationaal park Nuuksio
Nationaal park Oostelijke Golf van Finland
Nationaal park Oulanka
Nationaal park Pallas-Yllästunturi
Nationaal park Patvinsuo
Nationaal park Perämeri
Nationaal park Petkeljärvi
Nationaal park Puurijärvi-Isosuo
Nationaal park Pyhä-Häkki
Nationaal park Pyhä-Luosto
Nationaal park Päijänne
Nationaal park Repovesi
Nationaal park Riisitunturi
Nationaal park Rokua
Nationaal park Salamajärvi
Nationaal park Seitseminen
Nationaal park Selkämeri
Nationaal park Sipoonkorpi
Nationaal park Syöte
Nationaal park Teijo
Nationaal park Tiilikkajärvi
Nationaal park Torronsuo
Nationaal park Urho Kekkonen
Nationaal park Valkmusa

Natuurreservaten in Finland[bewerken | brontekst bewerken]

Natuurreservaten zijn speciaal uitgekozen gebieden waar veel minder mogelijk is dan in nationale parken, ze zijn bedoeld uitsluitend voor natuurconservatie en wetenschappelijke doeleinden.

Finland telt 19 natuurreservaten met een totale oppervlakte van 1,530 km². Meestal kan men ze niet betreden zonder geschreven toelating. Acht onder hen hebben een natuurpad dat open is voor het publiek.

Natuurreservaten met een natuurpad:

  • Karkali
  • Vaskijärvi
  • Koivusuo
  • Salamanperä
  • Paljakka
  • Sompio
  • Malla
  • Kevo

Wildernisreservaten in Finland[bewerken | brontekst bewerken]

Wildernisreservaten zijn geen natuurreservaten in de strikte zin van het woord. Ze kwamen in Noord-Lapland tot stand niet enkel om het wildernis karakter van deze gebieden te bewaren maar ook om de Samische cultuur en hun op de natuur steunende vorm van levensonderhoud te beschermen. Deze gebieden werden in 1991 bij wet beschermd.

Een Wildernisreservaat is meestal een oerbosgebied waar weinig mensen wonen; ze zijn groter dan de natuurreservaten en worden meestal gebruikt voor visvangst of andere natuurlijke hernieuwbare bronnen.

In Finland zijn er 12 wildernisreservaten, die samen 15.000 km² groot zijn:

Moerasreservaten[bewerken | brontekst bewerken]

Vroeger bestond een derde van Finland uit allerlei soorten moeras. De helft hiervan werd drooggelegd. Dat gebeurde soms om er landbouwgrond van te maken of voor de exploitatie van de turf maar meestal omwille van de houtproductie.

Naast de moerassen die zich in de nationale parken bevinden, heeft men sinds de jaren 1980 overal in het land moerassen beschermd teneinde een voldoend representatief staal te bekomen van de diversiteit aan moeras ecosystemen die het land rijk is. In totaal telt men 173 dergelijke reservaten, meestal hoogvenen of uitgestrekte aapa moerassen.

Beschermde grasrijke wouden[bewerken | brontekst bewerken]

Dergelijke bossen bereiken in Finland hun meest noordelijke grens. Ze zijn vruchtbaarder en kennen een grotere diversiteit dan het merendeel van de Finse wouden. Ze vertegenwoordigen echter slechts een honderdste van het bosareaal.

Om hun unieke flora en fauna te bewaren worden ze sinds 1992 beschermd. Momenteel telt men er 53.


Beschermde oude bosgebieden[bewerken | brontekst bewerken]

Finland heeft weinig wouden in natuurlijke staat. De commercieel geëxploiteerde bossen overheersen. Tien procent van de bekende soorten is bedreigd waarvan de helft omwille van de commerciële bosbouw.

Om de oude bossen te beschermen creëerde men in 1994 92 nieuwe beschermde gebieden. Ze zijn staatsbezit en bevinden zich Zuid-Finland. De oppervlakte bedraagt 90 km².

Twee jaar later nam de Staatsraad, lees het kabinet, de principiële beslissing om hieraan, gespreid in de tijd, nog 2936 km² staatsbossen aan toe te voegen. Ongeveer 220 km² oude bosgebieden in privé bezit zouden eveneens beschermd worden.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]