Lilia Osterloh

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lilia Osterloh
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Columbus, OH, VS
Geboortedatum 7 april 1978
Woonplaats Palo Alto, CA, VS
Lengte 1,70 m[1]
Gewicht 60 kg[1]
Profdebuut augustus 1997
Met pensioen juni 2011
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 1.349.462 US dollar
Coach Rikard Allgurin
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 385–366
Titels 0 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 41e (23 april 2001)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1999–2002, 2008)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2000)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2000)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 192–215
Titels 3 WTA, 10 ITF
Hoogste positie 77e (23 augustus 1999)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2001)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1998, 1999)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1998)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 4–7
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1999, 2001)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1999)
Laatst bijgewerkt op: 2 februari 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Lilia Osterloh (Columbus, 7 april 1978) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Zij begon met tennis toen zij zes jaar oud was.[2] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand.[3] Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1995 tot en met 2011.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Osterloh startte in 1996 op het ITF-circuit op het toernooi van Midland (Michigan). Al datzelfde jaar stond zij in de finale van het ITF-toernooi van Fayetteville (North Carolina). Het duurde evenwel tot 2005 voor zij haar eerste ITF-titel won, in Pittsburgh (Pennsylvania). In totaal won zij tijdens haar loopbaan drie ITF-toernooien.

In 1996 nam zij voor het eerst deel aan een grandslamtoernooi, het US Open – zij bereikte de tweede ronde. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien was het bereiken van de vierde ronde, eenmaal op Wimbledon in 2000 en eenmaal op het US Open in datzelfde jaar.

In 1997 stond zij voor het eerst in de hoofdtabel van een WTA-toernooi, in Chicago. Op de WTA-tour bereikte zij nooit een finaleplaats. In 1999 kwam zij wel in de halve finale, op het toernooi van Oklahoma, waar zij verloor van de als eerste geplaatste Venus Williams. In 2002 veroverde zij nogmaals een halvefinaleplaats, op het WTA-toernooi van Canberra, en in 2006 een op het toernooi van Quebec (daar verloor zij van Marion Bartoli).

Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 41e plaats, die zij bereikte in april 2001.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Osterloh bereikte in het dubbelspel meer resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1995 op het US Open – zij had samen met landgenote Stephanie Halsell een wildcard gekregen.

Naast tien ITF-titels won zij drie titels op de WTA-tour: in 2000 samen met Thaise Tamarine Tanasugarn op het toernooi van Shanghai, in 2008 met Oekraïense Marija Koryttseva op het toernooi van Auckland en in 2010 met Chang Kai-chen (Taiwan) in Osaka.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien was het bereiken van de derde ronde op het US Open 1998, samen met landgenote Mashona Washington.

Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 77e plaats, die zij bereikte in augustus 1999.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte Osterloh de kwartfinale op het US Open 1999, met landgenoot Scott Humphries aan haar zijde.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1996 195 814
1997 194 404
1998 111 121
1999 80 84
2000 44 108
2001 55 118
2002 156 149
2003 180 175
2004 120 154
2005 143 153
2006 114 223
2007 94 161
2008 205 121
2009 139 163
2010 239 88

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2000-10-22 Vlag van China WTA Shanghai hardcourt Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn Vlag van Italië Rita Grande
Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy
7-5, 6-1 details
2. 2008-01-05 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Oekraïne Marija Koryttseva Vlag van Duitsland Martina Müller
Vlag van Tsjechië Barbora Záhlavová-Strýcová
6-3, 6-4 details
3. 2010-10-17 Vlag van Japan WTA Japan (Osaka) hardcourt Vlag van Chinees Taipei Chang Kai-chen Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Japan Rika Fujiwara
6-0, 6-3 details
verloren finales
1. 1999-10-24 Vlag van Slowakije WTA Bratislava hardcourt (i) Vlag van Wit-Rusland Olga Barabansjikova Vlag van België Kim Clijsters
Vlag van België Laurence Courtois
2-6, 6-3, 5-7 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2005 2006 2008
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 4R 3R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 3R 1R 4R 2R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1995 1996 1998 1999 2000 2001 2002 2004 2005 2006 2007 2008
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 3R 2R 2R 1R 1R 1R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1997 1999 2000 2001 2005
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R KF 2R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]