Lood-206
| Lood-206 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Element | lood (Pb) | |||
| Nuclide | 206Pb | |||
| Aantal protonen | 82 | |||
| Aantal neutronen | 124 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 205,974465278 u | |||
| Spin | 0+ | |||
| Bindingsenergie | 7,875361 MeV | |||
| Massaoverschot | −23,78544 MeV | |||
| Isotopen van lood | ||||
| ||||
Lood-206 of 206Pb is een stabiele isotoop van lood, een hoofdgroepmetaal. Het is een van de vier stabiele isotopen van het element, naast lood-204, lood-207 en lood-208. De abundantie op Aarde bedraagt 24,1%. De isotoop wordt ervan verdacht via alfaverval te vervallen tot de stabiele isotoop kwik-202. Omdat de halveringstijd echter talloze malen groter is dan de leeftijd van het universum, kan de isotoop als stabiel worden beschouwd.
Lood-206 kan ontstaan door radioactief verval van thallium-206, bismut-206 of polonium-210. De isotoop vormt het eindpunt van de vervalreeksen waarin uranium en radium voorkomen. In een gesloten systeem zal uranium-238 zo vervallen tot lood-206, over diverse andere (kortlevende) radio-isotopen. Dit verval kan in de geologie gebruikt worden om gesteenten te dateren, via de zogenaamde uranium-looddatering.
Zoals vele radio-isotopen in de vervalreeks van radium, werd ook lood-206 aanvankelijk aangeduid als een variant van radium, namelijk radium G.
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodic table
· 
· 