Louise Adélaïde van Orléans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Prinses Louise Adélaïde van Orléans

Marie Louise Adélaïde van Orléans (Kasteel van Versailles, 13 augustus 1698 - Parijs, 10 februari 1743) was een lid uit het huis Orléans. Ze was een prinses van den Bloede.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Ze werd geboren als derde kind en derde dochter van de latere hertog Filips II van Orléans en diens vrouw Françoise Marie van Bourbon, een onwettige dochter van koning Lodewijk XIV van Frankrijk en Madame de Montespan. Haar grootouders aan vaderskant waren hertog Filips I en hertogin Elisabeth Charlotte van de Palts.

Tot 1710 stond ze bekend als Mademoiselle de Chartres, maar na het huwelijk van haar oudere zusje Élisabeth met prins Karel van Frankrijk, hertog van Berry, nam ze de naam Mademoiselle d'Orléans aan. Ze was erg gehecht aan haar zusjes Élisabeth en Charlotte. Echter was het Adélaïde die van alle Orléans zusjes als het mooist werd beschouwd. Adélaïde hield zeer veel van muziek en was ook geïnteresseerd in theologie en in de wetenschap.

Mogelijk huwelijk[bewerken | brontekst bewerken]

Adélaïde werd gezien als de toekomstige vrouw van Lodewijk-August van Bourbon, de Prins van Dombes. Hij was de oudste zoon van haar oom Lodewijk August de hertog van Maine, en van Louise Bénédicte van Bourbon-Condé. Omdat hij de oudste zoon was, zou hij het immense fortuin van zijn vader erven. Echter weigerde Adélaïde om met hem te trouwen. Daarna probeerde de jonge prins om met haar jongere zusje, Charlotte, te trouwen. Maar ook zij zag niets in hem. Zowel de prins van Dombes als Adélaïde zouden kinderloos en ongehuwd sterven.

Adélaïde stierf op 10 februari 1743 te Parijs.