Maanziekte
Maanziekte of lunatisme is een vermeende geestesziekte waarbij mensen door stemmingswisselingen zouden worden getroffen wanneer de maan in haar schijntoestand van volle maan verkeert. Ook werd slaapwandelen in verband gebracht met maanziekte.
In de middeleeuwen was maanziekte (of séleniathomai) de term voor epilepsie omdat de ziekte zou aangrijpen onder invloed van de maancyclus. Remedie was dan het eten van knolselderij. De Grieken noemden de selderij sélion, afgeleid van sélène, wat maan betekent.
Maanziekte is niet wetenschappelijk bewezen. Het is een folkloristisch geloof dat teruggaat tot de oudheid en zelfs de prehistorie. De Engelse termen lunacy (gekte) en lunatic of loony ("gek") stammen af van dit geloof in maanziekte.
In het Nieuwe Testament van de Bijbel wordt verhaald dat Jezus een maanzieke geneest.[1]
Literatuur
- Beek, H.H., Waanzin in de Middeleeuwen. Hoofddorp: Septuaginta, 1974 (2e dr.), p. 60, 78-79, 90, 121, 123, 159, 200, 235.
| Bronnen, noten en/of referenties |