Majjhima-Nikaya
De Majjhima-Nikaya ("Verzameling van middellange verhandelingen") is een verzameling boeddhistische geschriften, de tweede van de vijf nikayas, of verzamelingen, in de Suttapitaka, een van de "drie manden" waaruit de Pali-canon (lett. "Drie manden") bestaat van het Theravada. Het werd samengesteld tussen de 3e eeuw voor Christus en de 2e eeuw na Christus.[1] Deze nikaya bestaat uit 152 verhandelingen die worden toegeschreven aan Gautama Boeddha en zijn belangrijkste volgelingen.[2]
De Majjhima Nikaya komt overeen met de Madhyama Āgama gevonden in de Sutra Piṭaka's van verschillende Sanskritische vroeg-boeddhistische scholen, waarvan fragmenten bewaard zijn gebleven in het Sanskriet en in Tibetaanse vertalingen. Een volledige Chinese vertaling van de Sarvastivādin-recensie verschijnt in de Chinese boeddhistische canon, waar het bekend staat als de Zhōng Ahánjīng (中阿含經). De Madhyama Āgama van de Sarvastivāda-school bevat 222 soetra's, in tegenstelling tot de 152 soetra's in de Pāli Majjhima Nikāya.[3]
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Singh, Upinder, A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century. Pearson, p. 25.
- ↑ Een versie van het Pali-origineel is beschikbaar in Gotama, Buddha (2012), Majjhima Nikaya: The Middle Length Discourses of the Buddha. CreateSpace Independent Publishing Platform. ISBN 978-1478369622.
- ↑ A Dictionary of Buddhism, by Damien Keown, Oxford University Press: 2004