Mandaïsch
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Mandaïsch, Mandees (Mandāyì, Raṭnā) | ||||
| Gesproken in | Iran | |||
| Sprekers | ca. 100 sprekers van neo-Mandaïsch | |||
| Taalfamilie | ||||
| Alfabet | Mandaïsch | |||
| Officiële status | ||||
| Officieel in |
- |
|||
| Taalorganisatie | - | |||
| Taalcodes | ||||
| ISO 639-1 | geen | |||
| ISO 639-2 | geen | |||
| ISO 639-3 | mid (modern), myz (klassiek) | |||
|
||||
Het Mandaïsch of Mandees is de klassieke taal van de mandaeërs, een religieuze minderheid die voornamelijk in het grensgebied tussen Iran en Irak woont. Hun aantal is kleiner dan 100.000.
Mandaïsch is een dialect van het Aramees, met sterke invloeden van het Perzisch. Het wordt voornamelijk als liturgische taal gebruikt. De religieuze geschriften van de mandaeërs zijn opgesteld in deze taal.
Daarnaast heeft zich een moderne, levende neo-Mandaïsche taal ontwikkeld, die door een kleine groep mandaeërs in en rond Ahvaz (Iran) gesproken wordt.
