Maria Bueno
Persoonlijke informatie
Nationaliteit
Braziliaanse
Geboorteplaats
São Paulo (stad)
Geboortedatum
11 oktober 1939
Profdebuut
1950
Met pensioen
1977
Overleden
2018
Slaghand
rechts
Profiel
(en ) WTA-site
Hall of Fame
1978 (en ) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans
{{{Enkelrecord}}}
Dubbelspel
Winst-verliesbalans
{{{Dubbelrecord}}}
Maria Esther Bueno (São Paulo , 11 oktober 1939 – aldaar, 8 juni 2018) was een Braziliaanse tennisspeelster , die in totaal 19 grandslamtitels won in haar carrière, waaronder acht op Wimbledon (driemaal enkelspel en vijfmaal dubbelspel) en acht op het Amerikaanse kampioenschap (viermaal enkelspel en viermaal dubbelspel).
Zij begon op vroege leeftijd met tennis en werd als 14-jarige reeds Braziliaans kampioene in het enkelspel. In 1958 won ze haar eerste internationaal toernooi, het Italiaanse kampioenschap, en tevens haar eerste grandslamtitel, het vrouwendubbelspel in Wimbledon, samen met Althea Gibson .
Het volgende jaar, 1959, won ze voor de eerste maal het enkelspel in Wimbledon en op het Amerikaanse kampioenschap . Daarmee werd ze het nummer 1 van het damestennis in 1959; het Amerikaanse persbureau Associated Press riep haar uit tot atlete van het jaar voor 1959. Ook in 1960, 1964 en 1966 werd zij als nummer 1 gerangschikt.
In het damesdubbelspel was Maria Bueno de eerste speelster die alle vier grandslamtoernooien won in hetzelfde jaar: in 1960 won ze het Australisch kampioenschap met Christine Truman en het Frans kampioenschap , Wimbledon en het Amerikaans kampioenschap samen met Darlene Hard .
Geplaagd door blessures moest ze in 1969 noodgedwongen stoppen met tennis; maar een aantal jaren later maakte ze haar comeback, nu als profspeelster. In 1974 won ze het Japanse Open kampioenschap; haar enige overwinning als prof. In 1980 speelde ze haar laatste open toernooi, het gemengd dubbel op Wimbledon met Víctor Pecci .
In 1978 werd Bueno opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame . In 1993 ontving zij de Sarah Palfrey Danzig Award .
jaar
toernooi
tegenstandster
score
1960
U.S. Championships
Vlag van Verenigde Staten Darlene Hard
6-4, 10-12, 6-4
1964
Roland Garros
Margaret Smith-Court
5-7, 6-1, 6-2
1965
Australische kampioenschappen
Margaret Smith-Court
5-7, 6-4, 5-2, opg.
1965
Wimbledon
Margaret Smith-Court
6-4, 7-5
1966
Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King
6-3, 3-6, 6-1
jaar
toernooi
partner
tegenstandsters
score
1958
Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten Althea Gibson
Vlag van Verenigde Staten Margaret Osborne-duPont Vlag van Verenigde Staten Margaret Varner
6-3, 7-5
1960
Australische kampioenschappen
Vlag van Verenigd Koninkrijk Christine Truman
Lorraine Coghlan-Robinson Margaret Smith-Court
6-2, 5-7, 6-2
1960
Roland Garros
Vlag van Verenigde Staten Darlene Hard
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ann Haydon Vlag van Verenigde Staten Pat Ward-Hales
6-2, 7-5
1960
Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten Darlene Hard
Sandra Reynolds Renée Schuurman-Haygarth
6-4, 6-0
1960
U.S. Championships
Vlag van Verenigde Staten Darlene Hard
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ann Haydon Vlag van Verenigde Staten Deidre Catt
6-1, 6-1
1962
U.S. Championships
Vlag van Verenigde Staten Darlene Hard
Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King Vlag van Verenigde Staten Karen Hantze-Susman
4-6, 6-3, 6-2
1963
Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten Darlene Hard
Margaret Smith-Court Robyn Ebbern
8-6, 9-7
1965
Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King
Françoise Dürr Jeanine Lieffrig
6-2, 7-5
1966
Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten Nancy Richey-Gunter
Margaret Smith-Court Judy Tegart-Dalton
6-3, 4-6, 6-4
1966
U.S. Championships
Vlag van Verenigde Staten Nancy Richey-Gunter
Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King Vlag van Verenigde Staten Rosemary Casals
6-3, 6-4
1968
U.S. Open
Margaret Smith-Court
Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King Vlag van Verenigde Staten Rosemary Casals
4-6, 9-7, 8-6
Legenda
g.t.
geen toernooi gehouden
l.c.
lagere categorie
–
niet deelgenomen
G
uitgeschakeld in de groepsfase
1R
uitgeschakeld in de eerste ronde
2R
uitgeschakeld in de tweede ronde
3R
uitgeschakeld in de derde ronde
4R
uitgeschakeld in de vierde ronde
KF
uitgeschakeld in de kwartfinale
HF
uitgeschakeld in de halve finale
F
de finale verloren
W
het toernooi gewonnen
w-v
winst/verlies-balans