Maxim Matlakov

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maxim Matlakov
Maxim Matlakov in 2017
Persoonlijke gegevens
Sportl Vlag van Rusland Rusland
Geboortedatum 5 maart 1991
Geboorteplaats Sint-Petersburg
FIDE-rating 2.673 (juni 2023)[1]
Titel Grootmeester
Portaal  Portaalicoon   Schaken

Maxim Matlakov (Sint-Petersburg, 5 maart 1991) is een Russische schaker. Hij is sinds 2010 een grootmeester (GM). Hij won in 2017 het Europees kampioenschap schaken.

Hij was secondant van Peter Svidler bij het kandidatentoernooi van 2013/2014[2] en het kandidatentoernooi van 2016.[3]

Schaakcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Matlakov won drie keer een medaille op het Wereldkampioenschap schaken voor jeugd: twee bronzen, in de categorie tot 12 jaar in 2003,[4] en in de categorie tot 14 jaar in 2005,[5] en een gouden, in de categorie tot 18 jaar in 2009.[6] Eveneens in 2009 won hij het schaakkampioenschap van Sint-Petersburg[7] en het Aivars Gipslis memorial.[8] Matlakov won in 2011 het Russische kampioenschap voor junioren tot 20 jaar.[9]

Op het 13e Europees kampioenschap schaken in 2012 werd hij met de score 8 pt. uit 11 gedeeld tweede, via tiebreak zesde, en kwalificeerde hij zich voor de Wereldbeker schaken 2013.[10][11] In de eerste ronde versloeg hij de Nederlandse GM Jan Smeets[12] en werd in de tiebreak van de tweede ronde uitgeschakeld door de Azerbeidzjaanse GM Shakhriyar Mamedyarov. In 2013 werd Matlakov gedeeld eerste op het Chigorin Memorial in Sint-Petersburg; via tiebreak werd hij derde, achter Pavel Eljanov en Dmitry Kokarev.[13]

In februari 2014 won hij gedeeld met Alexander Moisejenko het Moskou Open.[14] In juli 2014 werd hij gedeeld tweede met Parimarjan Negi, Gawain Jones en Maxim Rodshtein op de "Politiken Cup" in Helsingør, derde via de tiebreak-score.[15] Matlakov won het blitz-onderdeel van het toernooi.[16] Op de Wereldbeker schaken 2015 werd hij in de eerste ronde uitgeschakeld door Gadir Guseinov, die de rapid tiebreak won.

In april 2017, werd hij gedeeld met Nikita Vitiugov, Étienne Bacrot en Zdenko Kožul winnaar van het Grenke Chess Open in Karlsruhe, Duitsland.[17] Matlakov werd via de tiebreak-score tweede.[18] In juni 2017 won hij het Europees kampioenschap schaken in Minsk, waarbij hij via de tiebreak-berekening hoger eindigde dan Baadur Jobava en Vladimir Fedosejev, alle drie de spelers hadden 8½ pt. uit 11 behaald.[19][20]

In november 2017 was zijn Elo-rating 2738 en was hij nummer 23 op de wereldranglijst.

Schaakteams[bewerken | brontekst bewerken]

Matlakov won in 2013 de individuele zilveren medaille spelend aan het 5e bord voor Sint-Petersburg in de European Club Cup. Twee jaar later won hij op de European Club Cup met het Sint-Petersburgse team "Mednyi Vsadnik" de bronzen medaille.[21] In 2017 maakte Matlakov deel uit van het Russische team dat de zilveren medaille won op het in the Wereldkampioenschap schaken voor landenteams, dat werd gehouden in Khanty-Mansiysk.[22][23]

Privé-leven[bewerken | brontekst bewerken]

Samen met 43 andere Russische topschakers, tekende Maxim Matlakov een open brief aan de Russische president Vladimir Poetin, waarin werd geprotesteerd tegen de Russische invasie van Oekraïne in 2022 en waarin solidariteit met de Oekraïense bevolking werd geuit.[24]

Externe koppelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ FIDE Standard Ratings per 30 jun 2023.
  2. ↑ The day of missed victories. Candidates 2014 official website (27 maart 2014). Gearchiveerd op 8 mei 2015. Geraadpleegd op 4 okt. 2015.
  3. ↑ Doggers, Peter, "Anand Back At Top After Grinding Down Karjakin", Chess.com, 24 maart 2016. Geraadpleegd op 21 september 2017.
  4. ↑ World Youth Chess Championship 2003 - Boys-12, chess-results.com
  5. ↑ World Youth Chess Championship 2005 B14, chess-results.com
  6. ↑ World Youth Championship in Antalya. ChessBase (24 november 2009). Geraadpleegd op 4 okt. 2015.
  7. ↑ (ru) Максим Матлаков. Russian Chess Federation (6 maart 2013). Geraadpleegd op 13 feb. 2014.
  8. ↑ Aivara Gipsla Memorial Chess-Results
  9. ↑ Crowther, Mark, TWIC 853: Russian Junior Championships. The Week in Chess (14 maart 2011). Geraadpleegd op 4 okt. 2015.
  10. ↑ 13th European Individual Chess Championship 2012 Chess-Results
  11. ↑ Dmitry Jakovenko is the 2012 European Champion!. Chessdom (31 maart 2012). Geraadpleegd op 4 okt. 2015.
  12. ↑ Crowther, Mark, FIDE World Cup round 1 Day 2 Nepomniachtchi and Polgar eliminated. The Week in Chess (12 augustus 2013). Geraadpleegd op 13 feb. 2014.
  13. ↑ Crowther, Mark, Chigorin Memorial 2013. The Week in Chess (5 oktober 2013). Geraadpleegd op 13 feb. 2014.
  14. ↑ Matlakov and Moiseenko joint winners of Moscow Open 2014. Chessdom (11 februari 2014). Gearchiveerd op 24 oktober 2017. Geraadpleegd op 4 okt. 2015.
  15. ↑ Bu Xiangzhi convincing in Politiken Cup. Chessdom (29 juli 2014). Geraadpleegd op 4 okt. 2015.
  16. ↑ Ramirez, Alejandro, 2014 Politiken Cup. ChessBase (1 augustus 2014).
  17. ↑ Nikita Vitiugov wins GRENKE Chess Open. Chessdom (18 april 2017). Geraadpleegd op 21 september 2017.
  18. ↑ Crowther, Mark, GRENKE Chess Classic 2017. The Week in Chess (22 april 2017). Geraadpleegd op 21 september 2017.
  19. ↑ Crowther, Mark, European Individual Chess Championship 2017. The Week in Chess (10 juni 2017). Geraadpleegd op 21 september 2017.
  20. ↑ "Russian chess player Maxim Matlakov wins European Championship", TASS, 10 juni 2017. Geraadpleegd op 21 september 2017.
  21. ↑ Bartelski, Wojciech, European Men's Chess Club Cup: Maxim Matlakov. OlimpBase. Geraadpleegd op 13 feb. 2014.
  22. ↑ McGourty, Colin, Flawless China retain World Team Championship. chess24.com (28 juni 2017). Geraadpleegd op 21 september 2017.
  23. ↑ Silver, Albert, China and Russia win FIDE World Team Championship. Chess News. ChessBase (28 juni 2017). Geraadpleegd op 21 september 2017.
  24. ↑ "'Stop the war.' 44 Top Russian Players Publish Open Letter To Putin", Chess.com, 3 mrt. 2022
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maxim_Matlakov&oldid=67186732"