Maximilien d'Erp de Holt et Baerlo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Maximiliaan d'Erp)

Baron Maximilien d'Erp de Holt et Baerlo (Diest, 5 september 1847 - Vézac, 27 december 1936) was een Belgisch diplomaat.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Baron Maximilien d'Erp was een zoon van luitenant-generaal baron Jan-Egidius d'Erp (1800-1875) en barones Dieudonnée de Loën d'Enschedé (1821-1898) en een kleinzoon van baron Hendrik Willem d'Erp tot Holt van Baerlo. Hij was getrouwd met Paule de Lavergne de Cerval (1848-1931). Het echtpaar kreeg vier kinderen en verbleef veel op het familiedomein in Vézac in Frankrijk, waar hij in 1936 overleed.

Hij was gezant in Teheran. Van mei 1896 tot februari 1915 was hij ambassadeur bij de Heilige Stoel. In 1899 trad hij op advies van Carl de Vinck de Deux-Orp toe tot de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren en drong hij aan op de zending van een kapelaan naar de Belgische kolonie in Peking-Hankou.[1] Na het overlijden van Petrus Lambertus Goossens, aartsbisschop van Mechelen, kreeg d'Erp instructies van de regering in Brussel om de kandidatuur van Désiré-Joseph Mercier te steunen.