Messidor (opera)

Messidor
	titelblad
Oorspronkelijke taal	Frans
Componist	Alfred Bruneau
Libretto	Émile Zola
Eerste opvoering	6 maart 1853
Plaats van eerste opvoering	Opéra Garnier, Parijs
Duur	ca. 2½ uur
Personen
	Gaspard, bas; Guillaume, tenor; Mathias, de neef van Guillaume, bariton; Véronique, de moeder van Guillaume, mezzosopraan; Hélène, de dochter van Gaspard, sopraan; de herder, tenor of bariton; de priester, tenor of bas;
Portaal	Klassieke muziek

Messidor is een Franstalige lyrische opera in vier bedrijven van Alfred Bruneau en het libretto van Émile Zola. De opera ging op 19 februari 1897 in Parijs in première.

De opera was succesvol, maar de rol die Zola en Bruneau in de Dreyfusaffaire speelden deed het succes tanen. Vooral de nummers "Adieux du berger" en "Chanson du semeur" bleven echter populair. Een tweede reeks uitvoeringen in Parijs liet echter op zich wachten tot 1917, op 22 februari in de Conservatoire de Paris en op 28 april in de Opéra de Paris.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De titel verwijst naar de oogstmaand, de tiende maand van de Franse republikeinse kalender. Het libretto is geschreven door Émile Zola in niet-ritmisch proza in plaats van in dichtvorm, hetgeen in die tijd ongebruikelijk was.

Korte inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Het verhaal speelt zich in een dorpje Bethmale in de Ariège in Frankrijk. De bewoners houden zich voornamelijk bezig met het winnen van goud uit de beek die door het dorp stroomt. Een inhalige boer bouwt echter stroomopwaarts een installatie om het goud op industriële manier te winnen. Op die manier blijft er voor de inwoners niets meer over en zij verarmen. Hélène, de dochter van de boer, wordt verliefd op een jongeman uit het dorp: Guillaume. De moeder van Guillaume beschuldigt de boer Gaspard ervan dat hij haar man heeft vermoord. Aangevoerd door een revolutionair trekken de bewoners naar de fabriek om de installatie te vernielen. Een vrouw raadpleegt echter een heks die in een rotsholte woont, waaruit het goud vandaan komt. Haar bezoek heeft als gevolg dat net voordat de meute bij de fabriek aankomt er een enorm rotsblok van de berg rolt waardoor de beek en de goudstroom opdrogen. De fabriek van Gaspard gaat failliet, zoals de legende (het ballet) vertelt dat het goud zal verdwijnen als het geheim van de bron wordt ontdekt. Iedereen is nu arm en de nood leert hen bidden en zij beginnen weer met landbouw. Dit wordt rijk gezegend, het graan groeit voorspoedig en ieder kan leven van zijn werk. Ze bewerken de grond, zaaien en oogsten en zien in dat dit veel beter is dan het zoeken naar goud. Voor hen is de landbouw weer de bron van echte rijkdom.

Decors[bewerken | brontekst bewerken]

Akte 1	De gemeenschappelijke ruimte van een oud huis, in een bergdorp.
Akte 2	Een grote rotsvallei, op de achtergrond het dorp. Het is herfst.
Akte 3	Eerste decor: een grote zaal, als een druipsteengrot, duidelijk goudkleurig, (Ballet La Légende de l'or)
	Tweede decor: de goudwas-installatie in een berglandschap.
Akte 4	Een vruchtbaar landschap met rijpend graan en groene struwelen. Op de achtergrond het dorp met de kerk en een processie.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Rol	Stem	Première 19 februari 1897 (dirigent: Paul Taffanel)
Gaspard	bas	Jean Noté
Guillaume	tenor	Albert Alvarez
Mathias, de neef van Guillaume	bariton	Jean-François Delmas
Véronique, de moeder van Guillaume	mezzosopraan	Blanche Deschamps-Jéhin
Hélène, de dochter van Gaspard	sopraan	Lucy Berthet
de herder	tenor of bariton	Maurice Renaud
de priester	tenor of bas	Gallois
rollen van het ballet La Légende de l'or	dansers
de koningin	Julia Subra
de geliefde	Carlotta Zambelli
het goud (pantomime)	Henriette Robin