Mhallami

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Mhallami of Mardelli (Arabisch: محلّمي, Mḥallami, Aramees: ܡܚܠ̈ܡܝܐ, Mḥalmoye; Turks: Mıhellemi) zijn een Arabisch-sprekende tribale etnische groep die van oudsher in en rond de stad Mardin leeft in het westen van de Aramese regio Tur-'Abdin. De Mhallami zijn overwegend soennitische moslims en spreken een Arabisch dialect met Turkse, Koerdische en Aramese invloeden. Door migratie sinds 1920 is een aanzienlijk deel van de Mhallami-bevolking naar Libanon geëmigreerd. Als gevolg van de Libanese burgeroorlog aan het begin van de jaren 70' zochten velen van hen toevlucht in West-Europa, met name Duitsland. De Mhallami identificeren zichzelf doorgaans als Arabieren, ondanks de vele theorieën naar de oorsprong van het volk, waarbij ze geassocieerd worden met het hebben van een Aramese en/of Koerdische afkomst.[1]

Oorsprong[bewerken | brontekst bewerken]

Verschillende bronnen bevestigen de groep als etnische Arameeërs.[1][2] De naam Mardelli vindt zijn oorsprong in de naam van Mardin.

De Engelse reiziger Mark Sykes schreef in 1907:

“Deze stam heeft een unieke geschiedenis. Ze beweren 350 jaar geleden christen te zijn geweest. Tijdens een maïshonger vroegen ze de Syrisch-orthodoxe patriarch toestemming om vlees te eten tijdens de vastentijd. De Syrisch-orthodoxe patriarch weigerde, en ze werden moslims. Ze spreken gemengd Arabisch; vrouwen dragen rode kleding en bedekken niet. İbrahim Pasha zegt nu dat ze een gemengd ras zijn van Arabieren en Koerden. Sommige families zouden nog steeds afstammen van Aramese christenen.” — Mark Sykes: Caliph’s Last Heritage, London 1915, S. 578

Deze theorie wordt ook bevestigd door Aramese oriëntalist Ishaq Armala en door de Syrisch-orthodoxe patriarch Ignatius Aphrem I die aangaf dat de Aramese christenen die zich onder druk tot de islam bekeerden zich aan het einde van de 17e eeuw Mhalmoye begonnen te noemen.[3][4]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]