Miquelon (eiland)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Miquelon
Eiland van Frankrijk
Miquelon (Newfoundland en Labrador)
Miquelon
Locatie
Land Frankrijk
Eilandengroep Saint-Pierre en Miquelon
Locatie Atlantische Oceaan
Coördinaten 47° 6′ NB, 56° 22′ WL
Algemeen
Oppervlakte 110 km²
Inwoners
(2007)
690
Hoogste punt Morne de la Grande Montagne (240 m)
Detailkaart
Kaart van Miquelon
Het eiland Miquelon is het grootste van Miquelon-Langlade.
Foto's
Zicht op Miquelon in de zomer.
Zicht op Miquelon in de zomer.

Miquelon (ook: Grande Miquelon) is een van de drie eilanden van de gemeente Miquelon-Langlade in het Franse overzeese gebied Saint-Pierre en Miquelon. Het beslaat een oppervlakte van 110 km² (53,6% van het hele gebied) en heeft 690 inwoners (census 2007). De bevolkingsdichtheid bedraagt 6 inw./km².

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

Miquelon is het grootste van de twee eilanden, en is via een tombolo (lange, dunne strook zandduinen) verbonden met het andere: Langlade (ook wel Petite Miquelon genoemd). Het kleine eilandje ten noorden van Miquelon, Le Cap, wordt tot Miquelon zelf gerekend.

In het zuiden is er een grote lagune aanwezig, het Grand Barachois, die een broedplaats is voor zeevogels en een rustplaats voor zeehonden. Miquelon is daarom een bekende locatie voor ornithologie en de vogelarij.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De naam Miquelon is van Baskische oorsprong, en betekent Michael. Dit was de naam van vele vissers die op het eiland verbleven. In 1579 verschenen voor het eerst de namen Micquetõ en Micquelle in een navigatieboek van de Franse marinier Martin de Hoyarçabal. Deze naam evolueerde gedurende de eeuwen van Miclon en Micklon tot Miquelon.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]