Moissaniet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een kristal van moissaniet (grootte ongeveer 1 mm)

Moissaniet is een in de natuur voorkomend siliciumcarbide. Het is een zeldzaam mineraal, dat in 1893 is ontdekt door de Franse chemicus Henri Moissan. Siliciumcarbide wordt in commerciële en industriële toepassingen gebruikt om de hardheid, optische en thermische eigenschappen.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Henri Moissan heeft het mineraal ontdekt toen hij een stukje meteoriet onderzocht, dat in 1893 in Arizona was neergekomen. Eerst had hij het kristal als diamant geïdentificeerd, maar in 1904 heeft hij het kristal als siliciumcarbide geïdentificeerd. Twee jaar voor Moissan's ontdekking is kunstmatige siliciumcarbide in het laboratorium door Edward G. Acheson gemaakt.

Moissaniet is op aarde in natuurlijke vorm zeldzaam. Tot 1950 was Moissaniet alleen op meteorieten waargenomen. Later werd Moissaniet gevonden als insluitsels in kimberliet uit een diamantmijn in Yakutia in 1959 en in de Green River formatie in Wyoming in 1958.[1] Het bestaan van Moissaniet in de natuur werd nog zelfs in 1986 in twijfel getrokken door Charles Milton, een Amerikaanse geoloog.[2]

Op de hardheidsschaal van Mohs heeft Moissaniet een hardheid van 9.5 en diamant een 10.[3]

Patent[bewerken | brontekst bewerken]

Moissaniet verlovingsring

In veel ontwikkelde landen was het gebruik van moissaniet in juwelen geregeld door patenten van Charles & Colvard. Deze patenten zijn inmiddels verlopen. In 2015 in de VS en in 2016 in Nederland.[4][5][6]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Briljantgeslepen moissaniet
Briljantgeslepen moissaniet