Moltke (geslacht)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Moltke is de naam van een oud Mecklenburgs adelsgeslacht.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Een ridder Matthäus Moltke werd in 1220 vermeld. Dit geslacht verschijnt de eerste maal in een document 1254/1255 met de gebroeders en ridders Fridericus Meltiko en Johannes Moltike. De reeks van deze familie begint met de genoemde Fridericus. Later zijn enkele familieleden vertrokken naar Zweeds-Pommeren en Zweden. De Zweedse lijn stierf later uit. Latere lijnen zijn in Oostenrijk, Beieren, Württemberg en Denemarken te vinden.

Uit deze familie kwamen talrijke officieren, waaronder de beide chefs van de generale Pruisische staf Helmuth Karl Bernhard von Moltke, die in 1870 in de erfelijke Pruisische stand van graaf kwam, en Helmuth Johannes Ludwig von Moltke. Helmuth James Graf von Moltke werd in het Derde Rijk als verzetsstrijder geëxecuteerd.

Wapen[bewerken | brontekst bewerken]

Het wapen van het adelgeslacht Moltke

Het wapen van het geslacht Moltke toont op zilveren achtergrond in de helft onderen drie zwarte korhoenders. Op de helm met zwart-zilveren dekken staan zoals bij een waaiertje zeven gouden houders, in ieder daarvan is er een veer van een blauwe pauw gestoken.

Belangrijke personen[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Olaf Jessen: Die Moltkes. Biographie einer Familie, C.H. Beck, München 2010, ISBN 978-3-406-604997
  • Jochen Thies: Die Moltkes. Von Königgrätz nach Kreisau. Eine deutsche Familiengeschichte, Piper Verlag, München 2010, ISBN 978-3-492-05380-8
  • Ernst Münch: Die Moltkes im Ringen um ihr Stammgut Toitenwinkel bei Rostock, in: Herrschaft. Machtentfaltung über adligen und fürstlichen Grundbesitz in der Frühen Neuzeit. Böhlau Verlag, Köln Weimar 2003, S. 3–26
Zie de categorie Moltke van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.