Naar inhoud springen

n-hexyllithium

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Mileau (overleg | bijdragen) op 4 jan 2019 om 20:20.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
n-hexyllithium
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van n-hexyllithium
Structuurformule van n-hexyllithium
Algemeen
Molecuulformule C6H13Li
IUPAC-naam n-hexyllithium
Molmassa 92,11 g/mol
SMILES
[Li+].CCCCC[CH2-]
InChI
1S/C6H13.Li/c1-3-5-6-4-2;/h1,3-6H2,2H3;/q-1;+1
CAS-nummer 21469-64-2
EG-nummer 404-950-0
PubChem 2733163
Wikidata Q5749096
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarCorrosief
Gevaar
H-zinnen H260 - H250 - H314
EUH-zinnen EUH014
P-zinnen geen
EG-Index-nummer 003-002-00-X
VN-nummer 2920
Fysische eigenschappen
Vlampunt (35% oplossing in hexaan) −1 °C
Oplosbaarheid in water (reactie in water) g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

n-Hexyllithium, C6H13Li, is een alkyllithiumverbinding. Ze wordt in organische syntheses gebruikt als een sterke base of voor de vorming van andere lithiumverbindingen door metallatie, in dit geval dus lithiatie. Ze wordt vooral toegepast in de synthese van geneesmiddelen en andere complexe biologisch actieve moleculen.

Hexyllithium is commercieel verkrijgbaar, gewoonlijk als een 33%-oplossing in hexanen.

Eigenschappen

Het is een licht ontvlambare stof. Ze reageert hevig met water; blussen mag niet gebeuren met water.

Contact met de huid veroorzaakt brandwonden; contact met de ogen kan blindheid tot gevolg hebben.

Toepassingen

Hexyllithium is vergelijkbaar met n-butyllithium en kan voor dezelfde doeleinden gebruikt worden. Hexyllithium heeft als voordeel dat het wat minder gevaarlijk is dan butyllithium. Het is stabieler en bij het gebruik ontstaan minder gevaarlijke nevenproducten (hexaan in plaats van het zeer licht ontvlambare gas butaan). Daarom wordt hexyllithium meer en meer gebruikt in industriële processen in de plaats van butyllithium.

Een voorbeeld is de synthese van cyclopropylacetyleen, dat een tussenproduct is in de synthese van een HIV-remmer. Die begint met de metallatie van 5-chloor-1-pentyn met hexyllithium, waarbij een cyclisatie optreedt en lithiumcyclopropylacetylide wordt gevormd. Door een ammoniumchlorideoplossing toe te voegen wordt het lithium afgesplitst en ontstaat cyclopropylacetyleen.[1]