Naar inhoud springen

New Development Bank

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Zandcee (overleg | bijdragen) op 12 jul 2015 om 16:22.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
New_Development_Bank
New Development Bank
New Development Bank
New Development Bank
Geschiedenis
Opgericht 15 juli 2014
Structuur
Voorzitter K. V. Kamath
Hoofdkantoor Shanghai
Type Internationale financiële instelling
Doel internationale ontwikkelingsbank
Aantal leden 5
Media
Website http://ndbbrics.org/ NDB Brics

De New Development Bank (NDB), ook wel de BRICS Development Bank genoemd, is een multilateriale ontwikkelingsbank, opgericht door de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, Volksrepubliek China en Zuid-Afrika), als alternatief voor de bestaande, door de VS en Europa gedomineerde Wereldbank en Internationaal Monetair Fonds (IMF).

Geschiedenis

De leiders van de vijf BRICS-landen tijdens de ontmoeting in Brazilië in juli 2014: Vladimir Poetin, president van Rusland, Narendra Modi, premier van India, Dilma Rousseff, president van Brazilië, Xi Jinping, president van China en Jacob Zuma, president van Zuid-Afrika

Het idee van een BRICS-bank werd reeds in 2012 gelanceerd.[1] Op de 5e jaarlijkse ontmoeting op 27 maart 2013 in het Zuid-Afrikaanse Durban besloten de vijf BRICS-landen de oprichting van de bank. Tijdens de 6de ontmoeting in Brazilië werd op 15 juli 2014 in Fortaleza werd het document voor de stichting van de New Development Bank (NDB) ondertekend.[2]

De bank werd opgericht om de financiële en ontwikkelingssamenwerking tussen de vijf opkomende economieën te bevorderen. De vier oorspronkelijke BRIC-landen omvatten in 2014 een bevolking van meer dan 3 miljard mensen, of 41,4% van de wereldbevolking, meer dan een kwart van 's werelds landoppervlak op 3 werelddelen, en vertegenwoordigen meer dan 25% van het wereldwijde BBP. Het hoofdkwartier van de bank wordt gevestigd in Shanghai, China.

Leden

Stichtende leden zijn de vijf BRICS-landen. Nieuwe leden die lidstaat zijn van de Verenigde Naties kunnen toegelaten worden, maar het aandeel van de BRICS-landen zou niet beneden de 55% mogen dalen.[1]

In tegenstelling tot de Wereldbank, waar de stemverdeling gebaseerd is op de kapitaalinleg, zal in de New Development Bank elk deelnemend land één stem krijgen, en geen enkel land heeft vetorecht.[3]

Het voorzitterschap zal om de vijf jaar roteren tussen de leden.[1] Op 11 mei 2015 werd de Indiër K. V. Kamath aangeduid als eerste voorzitter, naar verluidt als compensatie voor India's instemming met de vestiging van de bank in Shanghai.[4] Rusland krijgt het eerste voorzitterschap van de Raad van Gouverneurs van de bank.[5]

Kapitaal

Ontwikkelingskapitaal

Het startkapitaal van 50 miljard dollar werd samengebracht door de vijf stichtende leden, ieder met 10 miljard dollar. Voor bijkomende kapitaalinbreng is telkens het akkoord van de overige leden vereist. Dit zou een eis van India zijn geweest.[5] Het kapitaal wordt verder opgetrokken naar 100 miljard dollar.[1]

Contingent Reserve Arrangement (CRA)

De CRA is een regeling om te voorzien in ondersteuning door liquiditeiten en voorzorgsmaatregelen in het geval van feitelijke of potentiële druk op de betalingsbalansen (art. 1 van het CRA-verdrag).[6] In de praktijk wordt hiermee bescherming geboden in geval van een liquiditeitscrisis in een lidstaat.[7]

Doelstellingen

De bank zal in het eerste kwartaal van 2016 een reeks infrastructuurprojecten goedkeuren in de vijf BRICS-landen, maar ook in andere ontwikkelingslanden en opkomende economieën, in nauwe samenwerking met de door China geleide Aziatische Infrastructuurinvesteringsbank (AIIB).

Tijdens de 7de Ontmoeting op 8-9 juli 2015 in Oefa, Rusland stelde het gastland een “Strategie voor BRICS Economisch Partnership” voor, om tegen 2020 de handels- en investeringsbetrekkingen tussen de lidstaten te stimuleren, en het concurrentievermogen van de BRICS-landen in de globale economie te verhogen. Daarnaast werden in Oefa nog samenwerkingsakkoorden getekend tussen de centrale banken van de lidstaten en de New Development Bank.[8]