Naar inhoud springen

Okinawaanse kobudo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Demonstratie van de bo in kobudo

Okinawaanse kobudo (Japans: 古武道, Kobudō) is een Japanse verzamelnaam voor de modernere (na ca. 1900) vormen van de klassieke krijgskunst van het eiland Okinawa. Ook bekend onder de naam Ryukyu kobudo of Ryukyu kobujutsu.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Okinawa heeft twee periodes gekend waarin het bezit van wapens verboden was. In 1429 werd een wapenverbod afgekondigd door de Okinawaanse koning Shō Hashi. Later in 1609 werd een tweede wapenverbod afgekondigd door de Japanse Satuma-samoerai, die Okinawa toen bezet hadden. Het wapenverbod was bedoeld om een ​​eventuele opstand van de Okinawaanse bevolking te voorkomen. Vanwege dit wapenverbod gingen Okinawanen op zoek naar andere manieren om zichzelf te verdedigen. Dit gaf aanleiding tot de ontwikkeling van de ongewapende vechtkunst karate. Okinawanen begonnen ook alledaagse gereedschap te gebruiken als wapens om zichzelf te verdedigen. Op deze manier waren deze gereedschappen in wezen verborgen wapens. Dit is hoe het kobudo in Okinawa is ontstaan.

Veel kobudowapens zijn gebaseerd op landbouwwerktuigen. Een populair verhaal was daarom, dat kobudo in Okinawa door de boeren was ontwikkeld. Historici hebben echter geen historische steun voor dit verhaal kunnen vinden. Boeren hadden simpelweg niet de tijd of energie om zich te verdiepen in het gebruik van gereedschap voor de vechtsport. Bovendien zou een boer met dit soort gereedschap niet veel kunnen uitrichten tegen een getrainde professionele strijder met echte wapens. Het bewijsmateriaal dat door verschillende historici is ontdekt, wijst in de richting van de Yukatchu-kaste, de Okinawaanse aristocratie. Zij hebben het kobudo in Okinawa gevormd door een combinatie van hun eigen doordachte technieken en technieken overgenomen uit China.

Training[bewerken | brontekst bewerken]

Net als in karate is de training in het Okinawaanse kobudo opgebouwd uit een aantal trainingsonderdelen voor elk kobudowapen:

  • kihon (beoefening van de basistechnieken)
  • kata (een set van techniekcombinaties die een gevecht tegen denkbeeldige tegenstanders uitbeelden)
  • kumite (oefengevecht)

Wapens[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele voorbeelden van kobudowapens zijn :

  • de bo : 183 cm lange stok.
  • de sai : kleine drietand waarvan de middelste "tand" beduidend langer is dan de twee andere.
  • de nunchaku/ssang yjel bong : twee stokken die door middel van ketting aan elkaar verbonden zijn.
  • de kama : zeisvormig houten wapen.
  • de tonfa : 45 cm lange stok (lijkt een beetje op een politiestok)
  • hanbo : stok, ongeveer evenlang als een katana, maar dan van hout, zonder "zwaardvormen"
  • katana : zwaard
  • tambo : kleine 45 cm lange stok, lijkt een beetje op een verkorte bo.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]