Oklahoma City Thunder

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oklahoma City Thunder
Veld van de Thunder
Vroegere namen Seattle SuperSonics
(1967-2008)
Oklahoma City Thunder
(2008-heden)
Opgericht 1967
Plaats Oklahoma City, Oklahoma
Stadion Paycom Center
Capaciteit 18.203
Voorzitter Sam Presti
Coach Mark Daigneault
Competitie NBA
Website www.nba.com/thunder
 
Thuiskleuren jersey
Thuiskleuren jersey
 
Thuiskleuren shorts
Thuiskleuren
 
Uitkleuren jersey
Uitkleuren jersey
 
Uitkleuren shorts
Uitkleuren
Portaal  Portaalicoon   Sport
Basketbal

De Oklahoma City Thunder is een Amerikaanse basketbalploeg uit Oklahoma City, Oklahoma. Ze spelen in de NBA (Northwest Division, Western Conference). Het thuishonk van de Thunder is de Chesapeake Energy arena. Voor het jaar 2008 was de naam van dit team de Seattle SuperSonics, maar na de verhuizing naar Oklahoma wegens een geschil tussen eigenaar Clayton Bennett en rechters in Seattle werd de naam veranderd in Oklahoma City Thunder. Het voormalige SuperSonics plaatste zich 22 keer voor de NBA-play-offs, de Thunder heeft zich tot nu toe drie keer voor de play-offs geplaatst. In 2010 waren de Los Angeles Lakers in de eerste ronde te sterk. In 2011 reikte de club tot de conference finale, waarin de latere kampioen Dallas Mavericks te sterk was. In 2012 verloren de Thunder in de NBA Finals van Miami Heat met 1-4. De Thunder is het enige team uit een grote Amerikaanse sportcompetitie van de VS en Canada in Oklahoma.

Bekende voormalige spelers zijn onder anderen Russell Westbrook en Kevin Durant.

De SuperSonics kwalificeerde zich 22 keer voor de NBA-play-offs, waarbij ze hun divisie zes keer wonnen en naast een finaleplaats in 1996 het kampioenschap wonnen in 1979. In Oklahoma City kwalificeerde de Thunder zich voor het eerst in het seizoen 2009-2010 voor de play-offs. In het daaropvolgende seizoen wonnen ze de divisietitel.

In 2021 zette de Thunder twee negatieve NBA records neer. Zo werd met een recordscore van 152-79 verloren bij de Memphis Grizzlies. Tegen de Indiana Pacers werd eerder dat jaar met 95-152 de grootste thuisnederlaag ooit geleden. [1]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]