Overleg:Kernsplijting

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Krypton-92 en Krypton-90 kan ik nergens vinden. Zijn die reacties wel in orde? Londenp zeg't maar 24 jun 2007 00:05 (CEST)[reageer]

Ik ben verder gaan zoeken: de reacties kloppen wel degelijk. De isotopen Kryptom-92 en -90 zijn echter geen natuurlijk voorkomende isotopen, waardoor ze bij Krypton (element) niet als zodanig worden opgevoerd. Londenp zeg't maar 24 jun 2007 00:51 (CEST)[reageer]

Uitleg kernsplijting???[brontekst bewerken]

De uitleg is een uitleg van radioactiviteit niet van kernsplijting. Viridiflavus 10 aug 2010 19:31 (CEST) De gecombineerde effecten van deze afstotende en aantrekkende krachten zijn zodanig dat alleen bepaalde combinaties van neutronen en protonen stabiel zijn. Als er weinig neutronen en protonen zijn, ontstaat er een stabiele kern als de aantallen van beide soorten kerndeeltjes ongeveer gelijk zijn. Voor grotere kernen zijn er meer neutronen nodig om een stabiele kern te kunnen vormen. Uiteindelijk, aan het eind van de tabel van het periodiek systeem, waar er meer dan 90 protonen en bijna 150 neutronen per kern aanwezig zijn, bestaan er geen volledig stabiele kernen meer. (Hoewel sommige van deze zware kernen bijna stabiel zijn zoals blijkt uit hun zeer lange halveringstijden.)[reageer]

Als er door het toevoegen van een neutron of een proton aan een kern een onstabiele nieuwe kern wordt gevormd, dan zal deze uiteindelijk overgaan in een stabiele kern. Dit gebeurt dan niet door het verlies van een proton of een neutron maar meestal door het uitwerpen van een positron of een elektron; Binnenin de kern verandert een proton in een neutron en een positron (of een neutron verandert in een proton en een elektron), en het lichte geladen deeltje wordt uitgeworpen. Met andere woorden, het massagetal blijft gelijk maar het atoomnummer verandert. De voorwaarden voor stabiliteit zijn niet erg kritisch, zodat voor een gegeven massagetal, oftewel een gegeven som van protonen en neutronen, vaak verschillende stabiele kernen mogelijk zijn (maximaal drie of vijf), waardoor verschillende isobare (even zware) elementen kunnen ontstaan.
Voor een gegeven atoomnummer, dat wil zeggen een gegeven aantal protonen, kunnen de omstandigheden nog meer variëren, zodat er van sommige zwaardere elementen wel 10 of 12 stabiele isotopen kunnen bestaan.

In de natuurkunde is een algemeen principe dat er energie nodig is om een stabiel systeem te verstoren. Als een bepaalde combinatie van neutronen en protonen een stabiele kern vormt, moet er energie worden toegevoerd om de samenstellende onderdelen van elkaar te scheiden. Als energie en massa equivalent zijn dan moet de totale massa van een stabiele kern kleiner zijn dan de som van de massa's van de protonen en de neutronen die samen die kern vormen (het massadefect). Dit massaverschil is dan equivalent aan de hoeveelheid energie die nodig is om de kern geheel uit elkaar te halen, en wordt de bindingsenergie van de kern genoemd.

De meeste atoomkernen kunnen door tenminste 1 soort projectiel op atomaire schaal worden getroffen (of door gammastralen). Iedere dergelijke penetratie door een dergelijk projectiel kan leiden tot een nieuwe kernconfiguratie waarbij een fundamenteel deeltje of een stralingskwant, of allebei, worden uitgezonden. De resulterende kern kan behoren tot een van de bekende van nature stabiele isotopen, of kan - en dit is meer waarschijnlijk - een kern zijn die radioactief is en uiteindelijk overgaat in een andere kern. Die kan op zijn beurt weer radioactief zijn en zal als dat het geval is ook weer vervallen. Dit proces gaat door tot alle kernen zijn overgegaan in een stabiele vorm.

Deze kunstmatige radioactieve stoffen verschillen in twee opzichten van de in de natuur voorkomende: veel ervan veranderen door het uitzenden van positronen (wat bij natuurlijke radioactiviteit niet voorkomt) en slechts heel weinig van deze kernen zenden alfadeeltjes uit. Bij iedere kernreactie die nauwkeurig is bestudeerd en gemeten is de equivalentie van massa en energie (volgens de beroemde formule E = mc2 van Einstein) juist gebleken en is de som van de massa en de energie een constante gebleken. (Soms was het wel nodig om het bestaan van neutrino's te postuleren om aan deze gelijkheid te blijven voldoen.)

Uit de tekst geknipt om bovengenoemde reden. Het postuleren van neutrino's wordt hier overigens gepresenteerd als een stoplap om de theorie kloppend te krijgen, dat is denk ik niet geheel terecht. Viridiflavus 10 aug 2010 20:38 (CEST)[reageer]

Neutron/proton verhoudingen van stabiele atoomkernen.

Verwijderd om voorgaande reden. Viridiflavus 10 aug 2010 21:39 (CEST)[reageer]

Externe links aangepast[brontekst bewerken]

Hallo medebewerkers,

Ik heb zojuist 2 externe link(s) gewijzigd op Kernsplijting. Neem even een moment om mijn bewerking te beoordelen. Als u nog vragen heeft of u de bot bepaalde links of pagina's wilt laten negeren, raadpleeg dan deze eenvoudige FaQ voor meer informatie. Ik heb de volgende wijzigingen aangebracht:

Zie de FAQ voor problemen met de bot of met het oplossen van URLs.

Groet.—InternetArchiveBot (Fouten melden) 16 aug 2017 13:14 (CEST)[reageer]