Overleg:Meginhard IV van Hamaland

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Eberhard Saxo als Vater kann auf keinen Fall richtig sein. Dieser Everhard Saxo ist 898 auf der Jagd ermordet worden, gut 20 Jahre vor der Geburt Megingoz. Wäre Megingoz sein Sohn, müsste er mindestens 100 Jahre alt geworden sein und hätte erst mit über 50 Jahren geheiratet - alles sehr unwahrscheinlich! -- 89.245.127.51 13 jul 2009 21:57 (CEST)Reageren

Megingoz en Meginhard zijn twee verschillende namen uit verschillende families[brontekst bewerken]

Laatste bericht: 11 jaar geleden1 bericht1 persoon in overleg

Megingoz en Meginhard zijn uit twee verschillende families!!!

  • In een Ruil van Dorpen etc. worden duidelijk de 2 namen afzonderlijk vermeld, lees bij Regesten uit Regesta-Imperia!
  • E.Hlawitschka schrijft Irmentrud en Gerberga haar vader was Megingoz (bijgenaamd de Bruine) Pont (Graaf van Avalgouw, Voogd van Geldern) .

Bron. Boek ; Die Anfänge des Hauses Habsburg-Lotharingen, door, E.Hlawitschka zou Meginhard IV ook gehuwd zijn met Gerberga van Metz dochter van Gerard I van Metz graaf van Gullikgau.

In de laatste Regest is Irmgard als de oudste dochter van Megingoz genoemd, Gerberga blijft een ? Gezien de naam van haar moeder zeer aannemelijk echter gezien de leeftijd van het overlijden 930 van Dirk I Bis van Holland waarmee deze met Gerberga van Hamaland was gehuwd lijkt dit onwaarschijnlijk dat zij een dochter van Megingoz was want die sterft 1001!!!

Dat Dirk I(bis) met Gerberga van Hamaland getrouwd zou zijn is sowieso onzin. Zijn vrouw heette Geva.

  • Megingoz de Pont (Graaf van Zutphen, Muhlgau, Maingau, Auelgouw en Zutphen, Voogd van Geldern, Stichter van Klooster Villich 944) was de zoon Van Wichard en Sophy van Zutphen Dochter van Wichman III Graaf van Zutphen, door Sophy kreeg Megingoz Zutphen.

Als Sophy geen dochter van Wichman III was geweest dan had Zutphen naar Wichman III zijn broer Meginhard IV van Hamaland gegaan!!

  • De Megingossen stammen uit het geslacht van Graaf Megingoz I van Vinzgau af de zoon van Hnadi en Imma een Beiers geslacht.
  • Megingoz IV de Pont (Graaf van Muhlgau, Auelgouw en Zutphen, Voogd van Geldern) was gehuwd met Gerberga von Gullikgau dochter van Gottfried Graaf van Neder Lotharingen (Paltsgraaf van Lothringen, graaf van de Gulikgouw) en Irmentrud dochter van Karel de Eenvoudige (Karolinger)

Meginharden waren grafen im Westergau Friesland und Hamaland-Salland-Drente, zie Regest, Megingoz, (rond 928 - 1001) was een zoon van Wichard II van Pont Graaf en voogd van Gelre. Megingoz IV wordt genoemd als (Graaf van Zutphen, Muhlgau, Maingau, Auelgouw en Zutphen, Voogd van Geldern, Stichter van Klooster Villich 944). Avelgau=Auelgau in het oude schrift wordt de U en de V hetzelfde geschreven. Megingoz had later ook goederen in de Nahegau gekregen van Herribert van Nahegau. http://www.regesta-imperii.de/regesten/suche/result/nr/0987-01-18_2_0_2_3_0_192_989.html?tx_hisodat_sources%5BsearchMode%5D=10&cHash=dcfd612746a0ae00ee0e849db3515cc7#rinav

  • In 939 nam Megingoz als vazal van Hendrik I deel aan de opstand tegen Otto I.

Na de nederlaag van Hendrik, kreeg Megingoz genade, omdat hij slechts zijn leenheer gevolgd had. In de meeste stukken wordt hij slechts edelman en vazal genoemd en het is alleen in een bul van paus Gregorius V dat hij "graaf" wordt genoemd. Toen zijn zoon Godfried gedood werd tijdens een veldtocht van Otto II in Bohemen, trok Megingoz zich terug en bestuurde zijn bezittingen in Gelre. Gerberga, zijn echtgenote, stichtte de abdij van Vilich. Gerberga stierf in 998. Megingoz stierf 3 jaar erna, na 1001. VLG's Damberger. Fürstentafels und Fürstenbuch, van J.F. Damberger 1831 en c. 997. Uit regesten Roermond;

  • "In loco qui dicitur Gellre" is Megingoz, grondlegger van het klooster Villich bij Bonn, vader van de H. Adelheid, overleden drie jaren na zijn vrouw Gerberga 9 mrt jaartal 1001.

Geldrischer Heimatkalender 1979, p. 97 noot 14. Nettesheim, Geldern, 2e druk, p. De stad Gelder was in het begin der elfde eeuw eene bezitting van Mengosus). Het Nederambt van Gelre (het gebied Pont) , behoorde tot de parochie (mark) Stralen, dat eigendom was van Godizo. Veert bij Pont behoorde ten dele aan den graaf van Gelre en aan het domstift van Utrecht. Van Wetten en Kevelaar schijnen van ouds de Graven van Gelre grond- heeren geweest te zijn, terwijl het gebied van Capelle nog in de 14* eeuw onder onderscheidene grondheeren verdeeld was. De ambten Wachtendonk en Kriekenbeek behoorden ook niet tot het domein , zoodat wat het graafschap Gelre betreft, alleen de Voogdij als vroeger domein in aanmerking komt. Nederlands Familie-Archief BEWERKT DOOR A. A. VORSTERMAN VAN OYEN EN G. J. HONIG. GENEALOGISCHE BIJDRAGEN. A. J. C. Kremei\ -Hattuairie. 'SGRAYENHAQE , GENEALOGISCH-HERALDISCH ARCHIEF, 1887.

Regesten uit Regesta-Imperia Megingos en Meginhard in een regest samen genoemd!!!

Megingoz had ook goederen in de Nahegau.

  • Otto II. - RI II,2 n. 635, 973 August 27, Frankfurt

Otto schenkt über Fürbitte des Erzbischofs Theoderich von Trier seinem Getreuen Megingoz die Besitzungen eines gewissen Heribert im Nahegau in den Orten Saulheim und Niederolm in der Grafschaft Emichos, die dem besagten Heribert wegen Übeltaten aberkannt und dem königlichen Fiskus in öffentlicher Gerichtsversammlung nach dem Urteil der Schöffen zugesprochen worden waren.

  • Gregor V. - RI II,5 n. 754, 996 Mai 24, Rom

Papst Gregor V. bestätigt auf Bitten der Bischöfe Hildebald von Worms und Notger von Lüttich das vom Grafen Megingoz und dessen Frau Gerburg in Vilich (monasterium ancillarum Dei in honore sanctorum martirum Cornelii et Cipriani ... in comitatu Herimanni palatini comitis, episcopatu vero Euergeri Coloniensis archiepiscopi, pago autem Aualgauue, in loco Filiche situm) (D. Köln) begründete und in Anwesenheit der Kaiserinnen Adelheid und Theophanu in Andernach seinerzeit dem Schutze Kaiser Ottos III. tradierte Frauenstift unter der Äbtissin Azela, verleiht ihm die Exemtion, das Recht der freien Äbtissinnenwahl und die Dispositionsgewalt über den Klosterbesitz und erlaubt die Einführung der Benediktinerregel

  • Otto I. - RI II,1 n. 117 944 iuli 18, Eltnon

restituirt auf fürsprache seines bruders Heinrich dessen vassallen Megingoz die ihm gesetzlich konfiscirten besitzungen als freies eigen. Brun canc. adv. Fridurici archicanc. Or. mit ind. I Düsseldorf aus kloster Vilich. Spaen Inleiding tot de hist. van Gelderland 2b 11 no 3 = Sloet OB. van Gelre 81 no 86 mit kal. aug.; Lacomblet Niederrhein. UB. 1,53 no 96 aus A mit kal. aug.; M. G. DD. 1,141 no 59; *facs. Berliner Abbild. III, 15. Megingoz ist der stifter des klosters Vilich, über grund der konfiskation vgl. Dümmler Otto I. 117 anm. 5. Elten n. von Cleve.

  • Otto I. - RI II,1 n. 556a, 972

Schenkung von gütern im Nahegau an Megingoz vielleicht schon durch Otto I. erfolgt, da in der ersten darüber erfolgten ausfertigung Ottos II. DO. II no 56a (= St. 515a) die intervention Adelheidis coniugis nostrae erwähnt ist, vgl. Ficker UL. 2, 138, doch hat Sickel in Mittheil. des Inst. f. öst. GF. ergbd. 2, 120 sehr wahrscheinlich gemacht, dass iene bezeichnung der kaiserin nur auf gedankenlosigkeit beruhe.

  • Otto II. - RI II,2 n. 810. 980 April 18, Ingelheim

Otto hat von seinem Verwandten, dem Herzog Otto von Schwaben und Bayern die Güter Klein-Ostheim und Dettingen im Maingau in der Grafschaft des Megingoz als Geschenk erhalten und weist sie nun seinerseits auf die Bitte des genannten Herzogs hin mit allem Zubehör der Kirche des hl. Petrus in Aschaffenburg zu.

  • Megingoz (Megingaud), der nicht mit dem gleichnamigen Grafen im Lobdengau identisch ist (vgl. D. 31, Reg. 988), war Graf von Geldern und Zütphen sowie im Avelgau und Lehensträger des lothringischen Pfalzgrafen Hermann. Er gehörte der führenden Schicht des lothringischen Adels an und stand möglicherweise selbst, sicher aber durch seine Gemahlin Gerberga, die eine Schwester des Grafen Gotfried von Verdun war, in verwandtschaftlicher Beziehung zu der weiteren Sippe des ottonischen Hauses. Er hatte das Stift nach dem Tode seines einzigen Sohnes gegründet, die erste Äbtissin wurde seine Tochter Adelheid; eine zweite Tochter wurde Äbtissin von S. Maria in Capitolio in Köln. (Vita Adelh. abb. auct. Bertha SS. 15, c. 3, 758; K. Uhlirz, Jbb. O. II. 43; Hörger, Fürstäbtissinnen, 201). Es ist möglich, daß die älteste Tochter des Stifterpaares, Irmintrud, mit der Freundin Theophanus, der „domna Imiza” identisch war. Vgl. Reg. 956s.Gerdevries (overleg) 12 mrt 2013 00:38 (CET)Reageren
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Overleg:Meginhard_IV_van_Hamaland&oldid=55385639"