Overleg:Simon Spoor
Onderwerp toevoegenNeutraliteit betwist[brontekst bewerken]
Easteinmetz - die mij zeer deskundig lijkt - heeft op dit artikel de volgende kritiek:
Gekopieerd vanaf diens overlegpagina, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt.
'Feit blijft ook dat wat er nu bij Spoor als context voor zijn opdracht in Nederlands Indië is vermeld tendentieuze halve waarheden en hele onwaarheden zijn. De Indonesische onafhankelijkheids-verklaring en het feit de bijna 70 miljoen inwoners in een door Japanners berooid land lieten weten ‘liever naar de hel te gaan dan terug naar Nederlands koloniaal bestuur’ doet nog steeds niet ter zake. Hierna cursief de tekst bij Wikipedia en daarna mijn commentaar WIKIPEDIA ‘In die cruciale maanden deden verschillende Indonesische nationalistische groeperingen, waaronder communistische en islamitische, een greep naar de macht. Onderling waren deze groeperingen ook verdeeld, en daarnaast waren ook roversbendes actief die dood en verderf zaaiden onder vooral de net uit de Japanse concentratiekampen vrij gekomen Europeanen en Indo-Europeanen.’ Het ging om een periode van bijna anderhalf jaar.( aug. 1945 tm november 1946) . De nationalisten mogen op onderdelen verdeeld zijn geweest, maar op het onderwerp ‘nooit meer gekoloniseerd’ waren communisten, Islamieten en ( overige ) nationalisten het volledig eens. Toen Spoor eind 1946 ten tonele verscheen waren de meeste Europeanen al gerepatrieerd. WIKIPEDIA Men hoopte dat Spoor, die werd beschouwd als een zeer slagvaardig officier, snel de rust en orde op de eilanden zou kunnen herstellen. Doordat de Britse en Australische regeringen maandenlang verhinderden dat Nederlandse militaire eenheden konden landen op Java, verergerde de situatie aanzienlijk. De Nederlandse regering ontbeerde informatie over de sterk gewijzigde politieke situatie ter plekke, die Britse troepen onder Mountbatten per oktober 1945 aantroffen. De Britten bevrijdden wel de Jappenkampen en repatrieerden slachtoffers met behulp van het Rode kruis, maar wilden geen guerrillaoorlog met vermoeide troepen. Het geld in Engeland was op. Nederlanders konden pas eind 1946 iets aan troepen op de been brengen, vaak een samengeraapt zootje dienstplichtigen plus ‘rehabilitatie ss-ers’, die geen flauw benul had waaraan men begon. Met levenslange trauma’s voor de overlevende dienstplichtigen als herinnering vanwege alle excessen, die ontstonden, tot gevolg.
WIKIPEDIA Toen Spoor legercommandant werd was de situatie al zeer ernstig verslechterd en dreigde anarchie in de gehele Indische archipel. Moord, verkrachtingen, berovingen en plunderingen waren aan de orde van de dag. In deze brisante situatie - de Bersiap-periode genoemd - moest Spoor de orde zien te herstellen. Om de invloed van Soekarno te ondermijnen werden door Spoor in het geheim enkele Indonesische groeperingen ondersteund met geld en wapens. Dit is zoals inmiddels bekend een omkering van zaken. De berovingen en plunderingen waren het gevolg van door de Japanners opgehitste Indonesische jongeren, die hun vrijheid opeisten en Hollanders en Europeanen haatten. En die in de eerste maanden na de Japanse capitulatie zich met alle middelen denkbaar te weer wensten te stellen tegen een terugkeer van een koloniaal regime. En die zeker die eerste maanden tot excessen leiden. Vgl. Archief van Tranen. Onder invloed van overleg tussen Soekarno en de Engelsen was de rust nadien echter relatief weergekeerd. Zij het in een zeer anti Nederlands politiek klimaat. Juist de Nederlandse wederkomst en 'verdeel en heers'- strategie van Spoor en Westerling leidden tot excessen, terreur en contraterreur ( Westerling) en hernieuwde guerrilla nadat de overeenkomst van Lingadjatti in 1947 door Nederlandse hardliners was getorpedeerd.
Over het overlijden van Spoor onder verdachte omstandigheden per mei 1949, vermoedelijk vergiftiging van hemzelf en zijn disgenoot de adjudant R.M. Smulders- laatstgenoemde lag zelfs dagen in coma -, die uiteindelijk leidde tot hartfalen waaraan Spoor bezweek, mag kennelijk niets vermeld worden , zelfs met namen van geaccordeerde bronnen onder verwijzing naar mogelijke auteursrechtschending. Aldus wordt mogelijke auteursrecht schending een manier om te censureren. Het gaat er niet om of te feiten nieuw zijn, maar of zij waar relevant genoemd kunnen worden. Wie de kop De Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog op Wikipedia leest treft een redelijk genuanceerd verslag, waar ook de voor Nederland minder fraaie aspecten van deze oorlog genoemd worden. Overigens lijkt een deel regelrecht ontleend aan H.J. van den Doel en andere auteurs. Maar daar lijkt niemand zich te storen aan auteursrechtelijke schending. Destijds was de onvrede bij generaal Spoor over het regeringsbeleid en zijn betrokkenheid bij een militaire coup een publiek geheim. Ook Lou de Jongh maakte er melding van. Minister Stikker zelfs in de kabinet notulen. Des te vreemder doet het huidige verhaal vol omissies en eenzijdige conclusies bij Simon Spoor aan. Het is alsof je bij een verhaal over de moord op president J.F. Kennedy de vele onderzoeken en uitkomsten rond meerdere partijen betrokken bij een moordcomplot onbesproken laat. Dat doet Wikipedia dan ook niet. Waarom bij generaal Simon Spoor dan wel?'