Overleg:Slatuintjes bij Den Haag

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Karakteristiek aan citaten is dat ze bij de weergave ervan letterlijk dienen te worden geciteerd. In het lemma staan twee citaten:

Citaat I[brontekst bewerken]

Hierin wordt Théophile de Bock geciteerd:

"Omstreeks deze tijd wandelende Maris vaak met Anton Mauve door de Laan van Meerdervoort naar Dekkersduin. Op een dier wandelingen heeft hij de impressie gekregen van het schilderij getiteld Slatuintjes in Den Haag. Hij tekende in de natuur op een blaadje enkele juiste perspectieflijnen van het panorama-achtige landschap en ging toen thuis aan het werk. Het is een magistrale schepping geworden".

Als bron wordt gegeven: John Sillevis,De Haagse School. De collectie van het Haags Gemeentemuseum. Catalogus, Haags Gemeentemuseum, 1988. Volgens de onder het kopje "Literatuur en bronnen" genoemde tekst staat de informatie over dit schilderij op de pagina's 178-179 van dit boek. Dat moet de pagina's 158-159 zijn. Het citaat staat op p. 158.

Daar staat het volgende citaat:

"Omstreeks dezen tijd wandelde Maris vaak met Mauve, o.a. door de Laan van Meerdervoort naar Dekkersduin. Op éen dier wandelingen heeft hij de impressie gekregen van het schilderij getiteld Tuintjes bij Den Haag. Hij teekende in de natuur op een klein blaadje eenige juiste perspectief-lijnen van het panorama-achtige landschap en ging toen thuis aan het werk. Het is een magistrale schepping geworden."

Citaat II[brontekst bewerken]

"Hij rommelt en knoeit en langzamerhand ontstaat er een harmonie van kleuren en worden de grote lijnen vastgelegd. Pas dan maakt hij het met levendige en dunne penseelstreken af. Maar die laatste toets is met meesterhand gezet en het hele werk is tenslotte zo solide als de meest strakke tekening".

Als bron wordt gegeven John Sillevis en Anne Tabak, Het Haagse School boek. Waanders Uitgevers, Zwolle, Gemeentemuseum Den Haag, 2001, p. 275

Het citaat aldaar (en dus als citaat weergegeven) is:

"Hij zet de verf er dik op, metselt, rommelt en knoeit en langzamerhand ontstaat dan een harmonie van kleuren en worden grote lijnen vastgelegd. Pas dan maakt hij zijn figuren met een levendige en dunne penseelstreek af. Maar die finale toets is met meesterhand gezet en het hele werk is tenslotte zo solide als de meest strakke tekening."

Ik stel voor beide citaten aan te passen conform de letterlijke weergave van de in het lemma aangevoerde bronnen. HT (overleg) 4 jan 2021 20:04 (CET)[reageer]